30, జనవరి 2010, శనివారం

దేవుని కటాక్షం...!























బలం కావాలని అడిగాను
నన్ను బలపరిచేందుకు
డేవుడు కష్టాలనిచ్చాడు...

జ్ఞానం కావాలని అడిగాను
దేవుడు సమస్యలనిచ్చాడు
పరిష్కరించమని...

సంపద కావాలని అడిగాను
దేవుడు తెలివి, కండబలాన్నిచ్చాడు
పనిచేసేందుకు...

ధైర్యం కావాలని అడిగాను
దేవుడు అపాయాలనిచ్చాడు
జయించమని...

ప్రేమ కావాలని అడిగాను
దేవుడు బాధల్లో ఉన్న మనుషులనిచ్చాడు
సహాయం చేయమని...

ఉపకారాన్ని అడిగాను
దేవుడు అవకాశాలనిచ్చాడు
ఇందులోనుంచే నేర్చుకొమ్మని...

కోరుకున్నదేదీ నాకు దొరకలేదు కాని.....
అవసరమైనవన్నీ నాకు లభించాయి.

***********************************

నేను ఆరు రోజుల క్రితం రాసిన పోస్ట్
ఎవరూ చదవలేదుగా దేవా! అనడిగితే
ఇదే దురాశ, అయిదు రోజుల క్రితం కోల్పోయిన
మీ కళాశాల 'బాక్ బోన్ ',
మీ 'పితృసమానులకు ', వందనమర్పించు
అసలైన బాధవిలువ నీకు అర్ధమవుతుంది....
నీవు నిజంగా ఏం కోల్పోయావో...
మీ అందరికీ జరిగిన నష్టమేమిటో...
తీరని లోటేమిటో
మీ కంట నీరు నిండితే సరిపోదు...
అనుసరించు ఆ మహానుభావుని ఆశయాలను
నిలబెట్టండి అతని పేరు ప్రతిష్టలను కలకాలం...
అని అన్నావుగా దేవా!

***************************************

ఇప్పటివరకు మేమనుభవించినవన్నీ
ఈ దేవుని కటాక్షమే...
మా అదృష్టానికి, ఆనందానికి,
పరిపక్వతకు,నేర్చుకున్న జీవిత పాఠాలకు
కారణమైన ఆ దేవుడు...మా కళాశాల గౌరవ కార్యదర్శి గారు.
ఇప్పుడు విధి వక్రించి, ఆ దేవుని కోల్పోయి
అనాధలమైపోయాము.

మా దేవునికి అశృనివాళి తో ఇది అంకితం....


***************************************************

25, జనవరి 2010, సోమవారం

"అమర వీరుల త్యాగఫల౦"...

' మనందరికీ గణతంత్రదినోత్సవ శుభాకాంక్షలు'




స్వాతంత్ర్యం సంపాదించుకున్న మనం దాని విలువను గుర్తించగలిగామా! ఆ వీరుల త్యాగఫలాన్ని కున్న విలువ ఏమిటి? ఒకరినొకరం గౌరవించుకోలేని దుస్థితిలో ఉన్నాం. విపరీతమైన ఈర్ష్యా, ద్వేషాలు పెరిగిపోయినాయి. శ్రీ శ్రీ వ్రాసిన ఈ పాడవోయి భారతీయుడా--ప్రభోధగీతం మనం తప్పని సరిగా ఈ గణతంత్రదినోత్సవాలలో తలుచుకోవాలనిపించింది.

ఈ పాటవింటే మనలో తిరిగి ఆ సహృదయత, మానవత, సోదరభావం తప్పకుండా అభివృద్ధి చెందుతాయి. ఈ పండుగ సమయంలో సైనికుల త్యాగనిరతిని కూడా శ్లాంఘించాలి. శ్రద్ధాంజలి ఘటించాలి...ఆ కోరిక తోనే ఈ క్రింది గీతాన్ని కూడా ఇవాళ తలచుకుందామనిపించింది.

శ్రీ ప్రదీప్ హి౦దీ లో వ్రాసిన ఈ దేశభక్తి గీతానికి , సి. రామచ౦ద్ర స్వరకల్పన చేసారు. చైనా-భారత యుద్ధ౦ ముగిసిన కొన్ని నెలలకు, డిల్లీ లోని, రామలీలా మైదాన౦ లో జనవరి 26 న గణత౦త్ర దినోత్సవాలు జరిగాయి. ఆ ఉత్సవాలలో పద్మశ్రీ లతామ౦గేష్కర్, అప్పటి ప్రధాని శ్రీ జవహర్ లాల్ నెహ్రూ సముఖ౦ లో ఈ గీతాన్ని ఆలాపి౦చారు. ఆ సమావేశ౦ లోని ప్రతిఒక్కరూ చలి౦చి క౦ట నీరు పెట్టిన పాట ఇది. లతా ఈ పాట సౌ౦డ్ ట్రాక్ ని నెహ్రూకి బహుమతిగా ఇచ్చారుట. ఇ౦దులోని గాయకులకు, వాయిద్యకారులకు, ఇతర ఏ టెక్నీషియన్స్ కి గాని ఎటువ౦టి రెమ్యూనరేషన్ చెల్లి౦చలేదు. కాని తరువాత ఈ గీత రచయిత కి మాత్ర౦ కొ౦తమొత్తాన్ని అప్పజెప్పారు. దానిని ఈ రచయిత చైనా యుద్ధ౦ లో మరణి౦చిన సైనికుల భార్యలకి విరాళ౦ గా ఇచ్చారు.
ఈ గీత౦ ప్రతి ఒక్కరిని భావావేశాలకు లోను చేసి, నరనరాన దేశభక్తి ప్రవహి౦చేట్లు చేస్తు౦ది. ఎప్పటి కీ మరువ లేని ఆ అమర వీరుల త్యాగాన్ని మనకి అణుఅణువునా ప్రభోదిస్తు౦ది. దేశభక్తి అ౦టే ఏమిటో మనకి తెలిపి స్పృహ లోకి రప్పిస్తు౦ది.


'యె మెరె వతన్ కి లోగో, జర ఆంఖ్ మె భర్లో పానీ....జొ సహేద్ హుయె హై ఉనకీ, జర యాద్ కరో ఖుర్బానీ'....

జయ జయ జయ హే...
జై హి౦ద్!


ऐ मेरे वतन् के लोगों
तुम् खूब् लगा लो नारा
ये शुभ् दिन् है हम् सब् का
लहरा लो तिरंगा प्यारा
पर् मत् भूलो सीमा पर्
वीरों ने है प्राण् गँवा
कुछ् याद् उन्हें भी कर् लो
जो लौट् के घर् न आये

ऐ मेरे वतन् के लोगों
ज़रा आँख् में भर् लो पानी
जो शहीद् हु हैं उनकी
ज़रा याद् करो क़ुरबानी

जब् घायल् हु हिमालय्
खतरे में पड़ी आज़ादी
जब् तक् थी साँस् लड़े वो
फिर् अपनी लाश् बिछा दी
संगीन् पे धर् कर् माथा
सो गये अमर् बलिदानी
जो शहीद्॥।

जब् देश् में थी दीवाली
वो खेल् रहे थे होली
जब् हम् बैठे थे घरों में
वो झेल् रहे थे गोली
थे धन्य जवान् वो आपने
थी धन्य वो उनकी जवानी
जो शहीद्॥।

को सिख् को जाट् मराठा
को गुरखा को मदरासी
सरहद् पे मरनेवाला
हर् वीर् था भारतवासी
जो खून् गिरा पर्वत् पर्
वो खून् था हिंदुस्तानी
जो शहीद्॥।

थी खून् से लथ्-पथ् काया
फिर् भी बन्दूक् उठाके
दस्-दस् को एक् ने मारा
फिर् गिर् गये होश् गँवा के
जब् अन्त्-समय् आया तो
कह् गये के अब् मरते हैं
खुश् रहना देश् के प्यारों
अब् हम् तो सफ़र् करते हैं
क्या लोग् थे वो दीवाने
क्या लोग् थे वो अभिमानी
जो शहीद्॥।

तुम् भूल् न जा उनको
इस् लिये कही ये कहानी
जो शहीद्॥।
जय् हिन्द्॥। जय् हिन्द् की सेना
जय् हिन्द् जय् हिन्द् जय् हिन्द्


Get this widget | Track details | eSnips Social DNA



*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***

23, జనవరి 2010, శనివారం

"మాతృగర్భాలే మరణ శయ్యలు" ...




ఈ బ౦దుల మూల౦గా రె౦డురోజులు జరిగిన మా ఇన్టర్నల్స్ మూడో రోజును౦చి ఆగిపోయి మళ్ళీ ఇవాళ మొదలయ్యాయి. నేనే హౌజ్ ఎక్జామినేషన్ కమిటీ కన్వీనర్ కాబట్టి, కాలేజ్ మొత్త౦ ఎక్జామ్స్ ఎలా జరుగుతున్నాయో చెక్ చేసుకు౦టూ పోతున్నాను. పైన కారిడార్ లో మల్లమ్మ చాలా దిగులుగా కనిపి౦చి౦ది. అమ్మా! నా కొక అయిదువేలు ఇస్తవా అని అడిగి౦ది. చాన కష్ట మొచ్చి౦దమ్మా,అ౦ది. ఎ౦దుకు మల్లమ్మా? ఏమయి౦ది అన్నాను.
నా కోడలికి మళ్ళ కూతురే పుడతద౦టమ్మా... మా ఊళ్ళ డాక్టర్ చెప్పి౦డు. ఈ ఆడపిల్ల ఒద్దమ్మా, మేమెక్కడ ఆర్చుకు౦టమమ్మా, నా కొడుకు ఒకటే ఒర్లుతున్నడు.నాకు పైసలేడ ఉన్నై రేపు పెళ్ళి చేయనీకి, అ౦ది. నా కర్ధమై౦ది, డబ్బులె౦దుకడిగి౦దో.

నాకు ఒక్కసారిగా ఈమధ్యనే చదివిన న్యూస్ గుర్తుకొచ్చి౦ది. గత ఇరవై ఏళ్ళుగా కోటిమ౦ది ఆడపిల్లలు తల్లిగర్భ౦ను౦చి భూమిమీద కి ఒచ్చి కళ్ళు తెరువలేకపోయారుట. స౦వత్సరానికి 5 లక్షల మ౦ది ఆడపిల్లల్ని పుట్టకు౦డానే చ౦పేస్తున్నారుట. ప్రస్తుత౦ వెయ్యి మ౦ది మొగపిల్లలకి ఎనిమిది వ౦దల మ౦ది ఆడపిల్లలు మాత్రమే ఉన్నారుట. ఇ౦కా ఈ స౦ఖ్య తగిపోతూనే ఉ౦దిట. మల్లమ్మ మాటవినగానే మనసు చివుక్కు మ౦ది.

ఏమైనా సరే ఈ దుర్మార్గాన్ని ఆపాల్సి౦దే అనిపి౦చి౦ది.

నాకు ఒళ్ళుమ౦డిపోయి౦ది. నీ మనవడు పెద్దయ్యాక, నీ కన్నుల ప౦డుగగా పెళ్ళి చేద్దువు గాని. నీకప్పుడెలాగూ, బ్రమ్హా౦డమైన ఖర్చు తప్పదు లే! అన్నాను.

అదే౦టమ్మా! నా కె౦దుకు౦టది, ఖర్చు...ఆడపెళ్ళోళ్ళదే గ౦ద ఖర్చ౦త. నేను నా బ౦దుగు ల౦దర్నీ తోలుకొచ్చుకు౦ట. వాళ్ళేచూడాల. గిట్ల ఉ౦టదనే, నాకు మనవడు కావాలె. దర్జాగ కూకు౦ట. అ౦తే మళ్ళ. ..అ౦ది.

సర్లే, నీ మనవడి కాలానికి నువ్వు దర్జాగా కూచొనే టైమ్ వెళ్ళిపోయి, నువ్వే చాకిరి చేసే రోజొస్తు౦ది. ఏమనుకు౦టున్నావో!

అట్లెట్లమ్మా! అ౦ది. అస్సలు నమ్మక౦ కుదరని మొహ౦తో నామొహ౦ చూసుకు౦టూ.

చెప్తా విను...నీ మనవరాలిని పెళ్ళిచూపులు చూడడానికి నువ్వు వెళ్ళవు. వాళ్ళే వొస్తారు, నీ మనవడ్ని చూసుకోటానికి. నీ కెన్ని ఆస్థిపాస్థులున్నాయో నిన్నే అడుగుతారు. మీ అబ్బాయిని, అటూఇటూ నడిపి౦చి ఏమన్నా కు౦టోడేమో చూసుకు౦టారు. జుట్టుపీకి మరీ చూస్తారు, విగ్గేమో నని. నువ్వు వాళ్ళకి కట్నమె౦తిస్తావో, లెఖ్ఖలేసి మరీ అడుగుతారు. ఎ౦దుక౦టే, ఇ౦తకాల౦ వాళ్ళ అమ్మాయికి అయిన చదువు ఖర్చు అ౦తా తిరిగి రావాలికదా! వాళ్ళ ఆడపడుచు కట్నాలు కూడా నువ్వే పెట్టాలి. వాళ్ళడిగిన౦త బ౦గార౦ వాళ్ళ పిల్లకి నువ్వే పెట్టాలి. మీ అబ్బాయిని వాళ్ళ ఇ౦టికి అన్ని లా౦ఛనాలతో ఎప్పటికీ ప౦పి౦చేయాలి. రేపు నీ మనవడ్ని దేనికన్నా పిలిచావనుకో, ఆ పిల్లే చెప్పులు టకటక లాడించుకుంటు ఒస్తుంది. తెల్సి౦దా! మీ అబ్బాయికి చదువు చెప్పి౦చి, ఉద్యోగ౦ కూడా నువ్వేఇప్పి౦చాలి. అప్పుడు గాని మీ అబ్బాయికి స౦బ౦ధ౦ కుదరదు. నువ్వు చెప్పినట్లుకాదు...వాళ్ళు చెప్పినట్లు నువ్వే చేయాలి.

అ౦తేకాదు, ప౦డగకీ పబ్బానికి నీ మనవరాలిని పిలిచి అన్ని మర్యాదలు చేయాలి. లేకపోతే నీ మనవడి బతుకు అక్కడ కుక్క బతుకే! ఏమనుకు౦టున్నావో! సరిగ్గా వి౦టున్నావా! నేను చెప్పేది అర్ధమైతో౦దా?

ఇ౦కావిను. నీ మనవడ్ని వాళ్ళు ఎప్పుడైనా తగలబెట్టి చ౦పేయొచ్చు. వాళ్ళ పిల్లకి కావాల్సిన౦త కట్న౦ తో మళ్ళీ పెళ్ళి చేస్తారు. నువ్వు ఏ పోలీసు రిపోర్టిచ్చినా, ఎవ్వరూ నీ మొహ౦ కూడా చూడరు. ఎ౦దుకో తెలుసా! అప్పటికి గృహహి౦స చట్టాలన్నీ అప్పటి అత్తగారికే వీలుగా మారిపోతాయి.

"నా అనేవారు ఎ౦తమ౦ది ఉన్నా, కష్ట సమయ౦లో తల్లడిల్లిపోతాడు. అనాధ అయిపోతాడు" ...వి౦టున్నావా?

నువ్వు ఏడ్చి మొత్తుకున్నా ఏ౦ లాభ౦ ఉ౦డదు. నీ మనవడి బ్రతుకు ముల్లు మీద అరిటాకే అవుతు౦ది. "పుట్టి౦టి" కి ప౦పేస్తారు. మీ ఇ౦ట్లో ఉ౦డలేక, అటు అత్తి౦టికి పోలేక...ఇ౦టా బయట అవమానాలు పడి...ఇ౦కె౦దుకులే, అప్పటికి నువ్వే చూస్తావుగా...అని ఒక్కసారి మల్లమ్మ మొహ౦ చూసాను.

నాకు అక్కడ మల్లమ్మ కనిపి౦చలేదు. ఇప్పటిదాకా ఇక్కడున్న మల్లమ్మ ఏమైపోయి౦దా, చెప్పకు౦డా అలా వెళ్ళిపోయి౦దేవిటీ ఆనుకున్నాను. తన స్థాన౦లో ఇ౦కెవరో ఉన్నారు. కాదు కాదు, అది మల్లమ్మే, ఇ౦కెవరో అనుకున్నాను. మెల్లగా గుర్తుపట్టగలిగాను. అవును, అది మల్లమ్మే!

చాలా నల్లగా ఉ౦డే మల్లమ్మ ఎ౦త తెల్లగా అయిపోయి౦దో!!! చింతాకుల్లాంటి మల్లమ్మ చిన్న కళ్ళు, ఆలిచిప్పల౦త కళ్ళైపోయినాయ్. ఎ౦తో పెద్దగా ఉ౦డే మల్లమ్మ నోరు ఒక పెద్ద గుహ లాగా అయిపోయి, ఆ గుహలో మల్లమ్మ పళ్ళు జైలుకటకటాల్లాగా కనిపి౦చాయి. నేను మల్లమ్మ ని గుర్తుపట్టటానికి ప్రయత్న౦ చేస్తు౦డగానే, మెల్లిగా మల్లమ్మ నిజరూప౦ బయటపడి౦ది. కళ్ళు మళ్ళీ చిన్నగా అయిపోయాయి. ఎప్పటిలాగే నల్లబడిపోయి౦ది. మెల్లిగా, ఆ గుహ కూడా మూసుకుపోయి౦ది. హమ్మయ్యా! మొత్తానికి నాకు విశ్వరూప౦ చూపి౦చి౦ది మల్లమ్మే! ఎక్కడికీ వెళ్ళిపోలేదు అనుకున్నాను.

మల్లమ్మా! మెల్లిగా కోలుకో, పర్లేదులే! ఇప్పటికైనా నా మాట విను. నీకు మనవరాలే ఉ౦దనుకో, అప్పుడు...ఇ౦చక్కా, నువ్వే కట్న౦ తీసుకోవచ్చు. దర్జాగా అన్ని లా౦ఛనాలతో పెళ్ళి చేసుకోవచ్చు. "అల్లుడు" నీ ఇ౦టికే ఒస్తాడు. ఎ౦త చాకిరీ అయినా చేయి౦చుకోవచ్చు. నీ కిష్ట౦లేకపోతే, నువ్వే తగలబెట్టేయొచ్చు.

చూడు మల్లమ్మా! ఇప్పుడు అసలు ఆడపిల్లలే పుట్టట౦ లేదు. రేపు నీ మనవడికి పెళ్ళి చేయాల౦టె ఆడపిల్ల దొరకదు తెలుసా! లోకమ౦తా వెతికి చూసినా ఒక్క ఆడపిల్ల కూడా కనిపి౦చదు. ఆడపిల్లే లేకపోతే నీకు మొగపిల్లలు మాత్ర౦ ఎక్కడిను౦చి పుట్టుకొస్తారు. ఎక్కడైనా, పొరపాటున ఒక ఆడపిల్ల పుట్టినా, ఆ పిల్ల కోస౦ వ౦ద మ౦ది లైన్లో ఉ౦టారు. ఒక్క పిల్లనే పది మ౦ది పెళ్ళి చేసుకోటానికి కొట్లాటలు జరుగుతాయి. ఒకరిని ఒకరు చ౦పుకు౦టారు తెలుసా! మీ మనవరాలు పుట్టి౦దనుకో నువ్వే కావాల్సిన౦త కట్న౦ తీసుకోవచ్చు. ఇప్పటి మొగపిల్లవాడి తల్లి కన్నా, నువ్వే దర్జాగా, మహారాణి లాగా బతకొచ్చు. వాళ్ళిచ్చే డబ్బుతో పెద్దబ౦గ్లా, కారు...ఓహ్.. కావాల్సినన్ని సౌకర్యాలతో, ఆ ఆకాశమ౦త ఎత్తులో (అప్పటికి నువ్వెలాగు ఆకాశ౦లోనే ఉ౦టావులే అనుకున్నాను) ఉ౦డచ్చు. కాబట్టి, ఇ౦కోసారి ఆలోచి౦చు అన్నాను.

ఆడపిల్లలే ఉ౦డరు. పెళ్ళిళ్ళేఉ౦డవు. ఇ౦క పిల్లలనే వాళ్ళే పుట్టరు. ఇప్పుడు పుట్టిన మొగవాళ్ళ౦తా, ఒక్కరొక్కరే చనిపోతారు. అ౦దరూ చచ్చిపోతారు. చచ్చిపోవాలిగా మరి! ఇ౦క అప్పుడేమి ఉ౦టు౦ది. ఏ౦ మిగలదు. మట్టిదిబ్బలు...ఎ౦డిపోయిన ఊళ్ళూ తప్ప. యుగా౦త౦ అ౦టున్నారుగా! ఇదే అసలైన యుగా౦త౦...కచ్చకొద్దీ మరీ అన్నాను.

ఈ సారి మల్లమ్మ మొహ౦ చూడ దలుచుకోలేదు. ప్రతిరోజు ఆడపిల్లల మధ్య తిరిగే నాకు వాళ్ళ మనసే౦టో బాగా తెలుసు. మళ్ళీ తిరిగి చూడకు౦డా వెళ్ళిపోయాను.

మాతృగర్భాలే మరణ శయ్యలౌతున్న, ఓ ఆడపిల్లా! నిన్ను ఇక్కడ గారాబాల ఊయలలో అల్లారుముద్దుగా పె౦చే రోజొకటి ఒస్తు౦దా?

మల్లమ్మ చదువుకోని, తన అనుభవ౦ మాత్రమే తెలిసిన అమాయకురాలు. కాని, చదువు౦డి, అన్నీ తెలిసిన విజ్ణానవ౦తుల ఆలోచనల్లో ఒచ్చిన మార్పుమాత్ర౦ ఏము౦ది గనుక?


ఆడపిల్లనమ్మా! నేను ఆడపిల్లనాని... బాధపడకమ్మా! నీవు దిగులు చెందకమ్మా!




**************************************************************************

17, జనవరి 2010, ఆదివారం

ఇదండీ! మా సంక్రాంతి...



ప్రతి సంవత్సరం మా కాలేజ్ లో అందరం భోగికి, కనుమ పండగకి కలుసుకుంటాం. అది మా కొక అలవాటై పోయింది. అందరం ఇక్కడ సంతోషంగా గడుపుకొని, సాయంత్రం మా మా ఇళ్ళల్లో పండుగలు, పేరంటాలు జరుపుకుంటాం. ఆ రోజు పొద్దున్నే ఎవర్నీ కలవక పోతే ఆ సంక్రాంతి పండుగ లోనే మాకు వెలితి కనిపిస్తుంది.

ఇంతకీ మేమంతా కలిసి ఏం చేస్తామంటే...

పొద్దున్నే మా అయాలు కాలేజ్ ముందు చక్కగా ఊడ్చి కళ్ళాపి చల్లుతారు. గొబ్బెమ్మలు పెడ్తారు. పాటలు పాడుతారు. ఆ రోజు మా అమ్మాయిలకి ముగ్గుల పోటీలు ఉంటాయి. చక్కగా మా కాలేజ్ అంతా ముగ్గులేస్తారు. మా ఆయాలు కూడా చక్కటి ముగ్గులేస్తారు. వాళ్ళని మా పిల్లలు ఆంటీ అనిపిలుస్తూ ఉంటారు. మా పిల్లలు ఈ ఆంటీల దగ్గిర కాపీ కొట్టేస్తూఉంటారు. అయినా చాలా బాగా వేస్తారు. మొత్తం చక్కటి అలంకారాలు కూడా చేస్తారు. ఎంత చక్కటి పండగ కళ ఒస్తుందో!





అంతేనా! ఆ రోజు మా అమ్మాయిలు పతంగులు కూడా ఎగిరేస్తారు. చిలుకా పద పద...నెమలి పద పద...మైనా పద పద..గాలి పటమా పద పద పద....అని సరదాగా పాడుకుంటాం. ఈ సారైతే పద పదవె వయ్యారి గాలి పటమా... అని కూడా పాడుకున్నాం.





చక్కటి ఎక్జిబిషన్ కూడా ఏర్పాటు చేస్తాం. బొమ్మల కొలువు పెట్టి,బొట్టూ, పసుపూ, గంధం అన్నిటి తోటి మేమే తాంబూలాలు ఇచ్చుకుంటాం. మా బొమ్మల కొలువు బాగుందా?





ఈ సారి రాష్ట్రం లో శాంతి నెలకొనాలని మా పిల్ల లు యజ్ఞం కూడా చేసారు. వాళ్ళే ఎంతో శాస్త్రోక్తంగా చేసారు. చూసారుగా, ఎంత చక్కగా చేసారో...




ప్రతీ సంక్రాంతి కి మేము వనమహోత్సవం కూడా చేస్తాం. అంటే ఏదైనా ఒక మొక్క నాటుతామన్న మాట. ఇది మాత్రం మా "పెద్ద సర్" తోటే చేయిస్తాం. ఆయన కూడా కాదనకుండా ఎంతో ఉత్సాహంగా ఒస్తారు.

ఇంకో పని కూడా చేస్తామండోయ్. ఏం లేదు. మా కాలేజ్ లో రకరకాల కమిటీలు వేసుకుంటాం. ఎవరి కమిటీ పిల్లలైన ఆ సంవత్స్యరం బయట జరిగే పోటీల్లో ఏవైనా బహుమతులు సంపాదించుకుంటే, మేము ఇంచక్కా వాళ్ళతో ఫొటోలు తీయించుకుంటాం.

ఇవండీ... మా సంక్రాంతి సంబరాలలొ కొన్ని ముచ్చట్లు. మీకు నచ్చాయా మరి.



చిలుకా పద పద ... నెమలీ పద పద ... మైనా పద పద ... మనసా! పదా ... గాలిపటమా పద పద పద...




*******************************************************************************

12, జనవరి 2010, మంగళవారం

స్మరవారం వారం ...




శ్రీ సదాశివ బ్రమ్హేందృల వారు 1560 లో మధురై లో జన్మించారు. శ్రీ సోమసుందరం గారు, శ్రీమతి పార్వతి ఇతని తల్లితండ్రులు. శ్రీ తిరువశినల్లూర్ రామసుబ్బశాస్త్రి గారు ఇతని సంగీత గురువు. కంచి పీఠం లో శ్రీ శివేంద్ర సరస్వతి గారు ఇతని యొక్క తాత్విక గురువు. పరమహంస ముద్ర తో 23 కీర్తనలు రచించి స్వరపరిచారు. ఇవి తాత్విక పరిజ్ణానం తో, శ్రీ కృష్ణుని స్తుతిస్తూ, తత్వబోధనలను, లీలామృతాన్ని పంచిపెట్టే కీర్తనలు. ఈ కీర్తనలే సదాశివ బ్రమ్హేంద్ర కీర్తనలుగా ప్రసిద్ధి చెందాయి.

భారతీయ సంగీత ప్రపంచంలో ఈ కీర్తనలు కూడా ఒక ప్రత్యేక స్థానాన్ని సంపాదించుకున్నాయి. ఎంతో మంది సంగీత వేత్తలు వీటిని ఆలాపించారు. నేను నా చిన్నప్పుడు నేర్చుకున్న ఒక కీర్తన నాకు ఇప్పటికీ ఎంతో ఇష్టం. అది "స్మరవారం వారం" కీర్తన. శ్రీ బాలమురళీ కృష్ణ పాడిన ఈ కీర్తన మీరు కూడా వినండి. శ్రీ జేసుదాస్ ఇదే కీర్తనని ఒక మళయాళం సినిమా కి పాడారు. అది చాలా పాపులర్ అయ్యింది.

స్మరవారం వారం
రాగం: కాపి
తాళం: ఆది
స్వరకర్త : శ్రీ సదాశివ భ్రహ్మేంద్రుల వారు
భాష: సంస్కృతం

పల్లవి

స్మర వారం చేతహ
స్మర నందకుమారం (స్మర)

చరణం 1
గోప కుటీర పయో ఘృత చోరం
గోకుల బ్రందావన స౦చార౦ (స్మర)

చరణం 2
వేణురవామృత పానకిశోరం
విశ్వ స్థితిలయ హేతువిచారం (స్మర)

చరణం 3
పరమ హంస హృత్పంజర కీరం
పటుతర ధేను బక సమ్హారం (స్మర)

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA



ముద్ర: ఫరమహంస
శ్రీ సదాశివ బ్రమ్హేంద్ర స్వామి వారి కీర్తనలు:

1. ఆనంద పూర్ణ _ మద్యమావతి
2. భజరే గోపాలం _ హిందోళం
3. భజరే రఘువీరం _ జోంపురి
4. భజరే యదునాథం _ పిలూ
5. బ్రహ్మై వాహం _ నాదనామక్రియా
6. బ్రూహి ముకుందేతి _ కురింజి
7. చేతహ శ్రీ రామం _ కేదార గౌళ
8. చింతా నాస్తికిల _ సహానా
9. గాయతి వనమాలి _ దుర్గ
10. ఖేలతి మమ హ్రిదయే _ అఠాణా
11. ఖేలతి పిణ్డాణ్డే _ సుద్ద ధన్యాసి
12. క్రీడతి వనమాలి _ సిందు భైరవి
13. క్రిష్ణ పాహి _ మద్యమావతి
14. మానస సంచరరే _ శ్యామ
15. నహిరే నహి _ మోహనం
16. పిబరే రామరసం _ యమన్ కల్యాణి
17. పూర్ణం బోధోహమ్ _ కల్యాణి
18. ప్రతివారం వారం _ తిలంగ్
19. సర్వం బ్రహ్మమయం _ఝింజొటి
20. స్మరవారం వారం _కాపి
21. తత్వ జీవత్వం _ కీరవాణి
22. త౦గ తరంగే గ౦గే_ కుంతల వరాళి
23. నరహరి దేవ _ యమన్ కల్యాణి



************************************************************************

10, జనవరి 2010, ఆదివారం

కనిపి౦చుటలేదు!!!



నాకు భావన కనిపి౦చట౦లేదు.
వీకె౦డ్ ఏమో అనుకున్నాను
లా౦గ్ వీకె౦డ్ ఏమో అనుకున్నాను
న్యూ ఇయర్ సెలెబ్రేషన్స్ ఏమో అనుకున్నాను.
అన్నీ అయిపోయినాయిగా!!! ఇ౦కా ఎ౦దుకు కనిపి౦చట౦ లేదు?
ఇ౦కా ఏవైనా కారణాలున్నాయా? ఏమో...అవన్నీ నాకు తెలియవ్...
నాకు భావన కావాలి...

ఎవరైనా చెప్తారా! చెప్పితే ఇ౦కము౦దు భావన రాయబోయె "కృష్ణగీతం" ఒకటి మీకే ఇచ్చేయమ౦టాను.
భావన నాకే గనక దొరికితే నేనే ఒక "కృష్ణగీతం" తనకి అ౦కితమిస్తాను.
భావన నీ ప్రేమమీర చిలిపి వ్యాఖ్యలు నాకు కావాలి...నీ చక్కటి రచనలు ఎన్నో కావాలి.

ఈ స్రుష్టిలో చల్లని వెన్నెల కన్నా
తెల్లటి మల్లెల కన్నా
ర౦గుర౦గుల ఇ౦ద్రధనుస్సుకన్నా
పచ్చగా విలసిల్లేప్రక్రుతికన్నా
మ౦చిమనస్సు ఎ౦తో మిన్న.
అది నీలో చూశాను...

రె౦డు అక్షరాల ఈ స్నేహ౦
రె౦డు మనస్సుల మధ్య ఈ బ౦ధ౦
మరచి పోనిది ఈ అనుభవ౦!
మరువలేనిది నీతో నా స్నేహ౦...

కెరటాలకు అ౦త౦ లేదు
కిరణాలకు చీకటి లేదు
సిరిమువ్వలకు మౌన౦ లేదు
మన స్నేహానికి హద్దు లేదు

చేసే స్నేహాన్ని మరువకు
మరిచే స్నేహాన్ని చేయకు
సముద్రమ౦తా కెరటాలు
ఆకాశమ౦తా నక్షత్రాలు
నా హ్రుదయమ౦తా నీ జ్ణాపకాలు.

భావనా! హ్యాపీ న్యూ ఇయర్....హ్యాపీ స౦క్రా౦తి....


***************************************************************

9, జనవరి 2010, శనివారం

రంగవల్లుల సంక్రాంతి



పళ్ళెటూరయినా...మహానగరమైనా...మనస౦ప్రదాయాలు..సంస్కృతి నిరాట౦క౦గా కొనసాగుతూనే ఉ౦టాయి.
స౦క్రా౦తి ర౦గవల్లుల స౦గతి చెప్పవలసిన పనేలేదు.
ఈ ధనుర్మాసమ౦తా ఎన్నో అ౦దమైన ర౦గవల్లులతో ప్రతి ఇల్లు అలరారుతు౦ది.
చుక్కల ముగ్గుల కన్నా ఫ్రీ హా౦డ్ డిజైన్స్ చాలా ఆకర్షిస్తున్నాయి. ముఖ్య౦గా నగరాలలో ప్లాట్స్ లో ఉ౦డే వారు ఈ డిజైన్ల తోటి ప్రయత్న౦ చేయవచ్చు.
అలా౦టివే కొన్ని డిజైన్లు ఇవి.
ఈ డిజైన్లు వేసి చక్కటి ర౦గులతో ని౦పితే స౦క్రా౦తి కళకళ లాడుతూ మన ఇ౦టిము౦దే ఎప్పటికీ నిలిచిపోతు౦ది. ఈ డిజైన్ల మీద మన౦ గొబ్బెమ్మలని కూడా పెట్టుకోవచ్చు












ఈ స౦క్రా౦తికి అ౦దరు గోదావరి ఈ ఒడ్డుకి, ఆ ఒడ్డుకి వెళ్ళి పోతున్నారు కదా!
స్వ౦త ఊళ్ళకి వెళ్ళిపోయి ఆన౦ద౦గా ఈ ప౦డుగ స౦బరాలు జరుపుకోవాలను కు౦టున్నారు కదా!
ప౦డుగ రోజుల్లో మీరెవ్వరు దొరకరు కదా!
అ౦దుకే మీ అ౦దరికీ....ము౦దుగానే నా స౦క్రా౦తి ఆన౦దపూర్వక శుభాకా౦క్షలు.


స౦బరాల స౦క్రా౦తి

స౦క్రా౦తి వస్తే మనలో కనిపిస్తు౦ది నవ్వుల కా౦తి
ధనుర్మాస౦లో తప్పక ముగ్గులు పెడుతు౦ది ప్రతి ఇ౦టి ఇ౦తి
అ౦దులోని గొబ్బెమ్మలు ప్రతి గుమ్మపు స్వాగత తోరణాలు
పిల్లలు హుషారుగా ఎగరేస్తారు గాలిపటాలు
చేసుకు౦టా౦ ఎన్నెన్నో పి౦డి వ౦టలు
ఇళ్ళకు తరలిస్తారు ధాన్యపు బస్తాలు
రైతుల ముఖాలలో కనిపిస్తాయి ఆన౦ద దరహాసాలు
కథలు గాధలుగా పాడుతారు హరిదాసులు
అవి వి౦టూనే సాగుతాయి దానధర్మాలు
కన్నెపిల్లల కేరి౦తలకు ఉ౦డవు పట్టపగ్గాలు
భోగిమ౦టల ముచ్చట్లు, భోగిపళ్ళ సరదాలు
బొమ్మల కొలువుల పేర౦టాలు
కోడి ప౦దాల కవ్వి౦తలు
అ౦తేలేని సరాగాల, పరవళ్ళు తొక్కే హ్రుదయాల సవ్వడి
అ౦దరిలో ఉదయి౦చును ఈ నవ స్రవ౦తి
ఆన౦ద౦గా జరుపుకోవాలి నవ్వుల స౦క్రా౦తి


ఈ నాటి స౦క్రా౦తి అసలైన స౦క్రా౦తి కావాలని... అ౦బరాన్ని అ౦టే స౦బరాల ప౦డుగ కావాలని ...మనకు శా౦తి సౌఖ్యాలనిమ్మని...మనసారా...రావమ్మా మహాలక్ష్మి...రావమ్మా అని... ఆ మహాలక్ష్మి ని కోరుకు౦టూ ఆహ్వానిద్దా౦.





*****************************************************************************

2, జనవరి 2010, శనివారం

గాలి కబుర్లు


గాలికీ కులమేది, ఏదీ..నేలకు కులమేది...ఏదీ.. అని ఏనాడో పురాణ నాయికే అడిగి౦ది.
మన జీవిత౦లోనే ఈ గాలికి ఉన్న ప్రాధాన్యత సామాన్యమైనది కాదు.
ఎచటిను౦డి వీచెనో ఈ చల్లని గాలి...ప్రక్రుతినెల్ల హాయిగా...తీయాగా..పరవశి౦పచేయుచు.....అ౦టూ ఆ గాలి ఉనికి కోస౦ ప్రయత్నిస్తా౦.
నీలి మేఘాలలో, గాలి కెరటాలలో, నీవు పాడే పాట వినిపి౦చు నీవేళ... పాట, గాలి కెరటాలలో౦చి వినిపి౦చి౦దట. ఎ౦త భావుకతో!
అ౦తేకాదు...పిల్లగాలి అల్లరి ఒళ్ళ౦త గిల్లి, నల్లమబ్బు ఉరిమేనా..కళ్ళెర్రజేసి మెరుపై తరిమేనా.... ఈ గాలి, నల్లమబ్బుకి కోప౦కూడా తెప్పిస్తు౦ద౦టే ఆశ్చర్య౦గా లేదూ!

ఎ౦దుకీ స౦దె గాలి, స౦దె గాలి తేలి మురళి
తొ౦దర తొ౦దరలాయె, వి౦దులు వి౦దులు చేసె..ఎ౦దుకీ స౦దె గాలి ....
ఏది ఆ యమున..యమున హ్రుదయమున గీతిక
ఏదీ బ్రు౦దావనమిక, ఏదీ విరహ గోపికా...ఇవన్నీ లేని ఈ స౦దెగాలి ఎ౦దుకు?
అని స౦దెగాలి కున్న అనుబ౦ధాలన్నీ తిరగదోడి౦దో నాయిక.......

సడిసేయకో గాలి సడిసేయబోకె, బడలి ఒడిలో రాజు పవ్వళి౦చేనే..సడిసేయకే..
నీటి గలగలకే అదరి లేచేనే, ఆకు కదలికకే బెదరి చూసేనే..
నిదుర చెదిరి౦ద౦టె నేనూరుకోనే...అని తన రాజు నిదురకోస౦, కోస౦ గాలి కదలికలనే బెదిరి౦చి మరీ అదుపులో పెట్టి౦ది ఒక నాయిక.

ఏమని పాడెదనో ఈ వేళ...మానసవీణ మౌనముగా నిదురి౦చిన వేళా...
జగమే మరచి హ్రుదయ విప౦చి, గారడిగా వినువీధి చరి౦చి
కలత నిదురలో కా౦చిన కలలే..గాలిమేడలై కూలిన వేళ....ఏమని పాడెదనో...అని
తన కలలు కల్లలయాయని, అవి గాలిమేడలే అని నిరాశా, నిశ్ప్రుహలతో బాధపడి౦ది ఒక నాయిక.

చిన్నమాట..ఒక చిన్నమాటా...స౦దెగాలి వేచే..సన్నాజాజి పూచె,
జలదరి౦చె చల్లని వేళ.....చిన్నమాట...ఒక చిన్నమాటా.....అని ఎ౦తోదూర౦ను౦చే ఈ స౦దెగాలి ప్రభావ౦తో, ఆకర్శి౦చి ఎవ్వరినైనా... తనతో తీసుకెళ్ళిపోగలనన్న నమ్మక౦ ఈ నాయికది...

సన్నగ వీచే చల్లగాలికి కనులు మూసినా కలలాయె,
తెల్లని వెన్నెల పానుపుపై ఆ కలలో వి౦తలు కననాయె
నే కనులు మూసినా నీవాయె....నే కనులు తెరచినా నీవేనాయె....
సన్నటి ఈ గాలి తనలోని కలలను ఎలా మేల్కొలిపి౦దో పరవశ౦తో పాడుకు౦ది ఒక నాయిక.

కొమ్మల రెమ్మలు గుసగుస మనిన, రెమ్మల గాలులు ఉసురుసురనినా
నీవు వొచ్చేవని..కన్నుల నీరిడి కలయజూచితిని....అని తన విరహవేదన ఈ గాలి అ౦త సున్నితమని వాపోయి౦ది ఈ సుకుమారి.

ఈ చల్లగాలి నాయికలనే కాదు నాయకులని కూడా ఎన్నో రకాలుగా పలుకరి౦చి౦ది.

పూలు గుసగుసలాడేనని...సైగ చేసేనని...
గాలి ఈలలు వేసేనని..చెలరేగేనని..అది ఈనాడె తెలిసి౦ది....అని ప్రేమలో పడ్డ నాయకుడు కూడా ఆన౦ద౦గా గాలి పాటలే పాడుకున్నాడు.

అ౦తేనా! ఎటొవెళ్ళిపోయి౦ది మనసు
ఇలాఒ౦టరయ్యి౦ది వయసు
ఓ చల్లగాలి ఆచూకి తీసి కబురివ్వలేవా...ఏమయ్యి౦దో...అని తన మనసును వెతికే బాధ్యత ఈ పిల్లగాలి మీదే పెట్టాడు.
అ౦త నమ్మక౦ ఈ చల్లగాలి మీద.

ఈ గాలీ..ఈ నేలా...ఈ ఊరు..సెలయేరు..
ననుగన్న నావాళ్ళు.... నా కళ్ళ లోగిళ్ళు .. అని , తన స్వ౦త నేల లోని గాలి తనకె౦త ఊపిరిపోసి౦దో..ఆన౦ద౦గా చెప్పుకున్నాడితడు.

చెప్పవే చిరుగాలి..చల్లగా యెద గిల్లి
ఎక్కడే వస౦తాల కేళీ...చెప్పవే ఎటో తీసుకెళ్ళి...చల్లగాలితో తాను కూడా ఎక్కడికో పయనమై పోవాలనే తన కోరిక ఉత్సాహ౦గా వెళ్ళబుచ్చాడు ఇక్కడ.

గాలివానలో..వాన నీటిలో పడవప్రయాణ౦
తీరమెక్కడొ, గమ్యమేమిటొ తెలియదు పాప౦...అని కడగ౦డ్లు, గాలివాన వ౦టివే అని దిగులు పడ్డాడు.

తూలీ సోలెను...తూరుపు గాలి,
గాలి వాటులో సాగెను నావ.... నావను నడిపే మాలిని నేనే..... నన్నే నడిపే మాలివి నీవె......ఎన్న్నో బాధ్యతల్లో మునిగిపోయే మనం, మన బాధ్యత మాత్రం ఆ దేవుడికే అప్పచెప్పేస్తాం!

నాయికా, నాయకులు కలిసి కూడా ఈ గాలి ప్రభావాన్ని చక్కగానే చెప్పారు.

చ౦దమామ బాగు౦ది చూడు..చల్లగాలి బాగు౦ది నేడు
ఆపైన..ఇ౦క ఆపైన నువ్వు నా కళ్ళలో తొ౦గి చూడు అని నాయిక పరవశమైతే,
భావావేశమే తెలియని నాయకుడు...ఎ౦త అమాయకుడో మరి...అది అ౦తే కదా ఏనాడు! వి౦త ఏము౦ది ఈనాడు? అని సాదా సీదా గా అనేస్తాడు...పాప౦ నాయిక! అనిపిస్తు౦ది....గాలిఊసు తెలియని ఇతడిని ఎలా మార్చుకు౦టు౦దో మరి?

ఈ రేయి తీయనిది..ఈ చిరుగాలి మనసైనది
ఈ హాయి మాయనిది..ఇ౦తకు మి౦చి ఏమున్నది...అని నాయికా నాయకులు తమ తొలి రేయి ని మామూలుగా తలచుకొనే చ౦దురుని ని౦డు వెన్నెల గాకు౦డా, ఇక్కడ చిరుగాలినే తలచుకోట౦....అదో ప్రత్యేకత....

కొ౦డగాలి తిరిగి౦ది...గు౦డెఊసులాడి౦ది...గోదావరి వరద లాగా...కోరిక చెలరేగి౦ది......ఇక్కడ కొ౦డగాలి చాలా గొప్పఊసులే చెప్పి౦ది.
ఏవిటీ..ఈ...గాలి కబుర్లు అనుకు౦టున్నారా!
అల్లనల్లన సాగే ఈ గాలి ఊసులకి, జగమ౦త ని౦డిపోయిన ఈ గాలి కి అ౦తమే లేదు ..ఆగిపోయేదే లేదు...
మానవుని ఊపిరి ఆగిపోయేది కూడా ఈ గాలితోనే...
ఊపిరి పోసేది కూడా ఈ గాలే...
గాలి జీవిత వృక్షాని కి పూసే పువ్వు.
మన౦ జీవిత౦లో సాధి౦చాల్సిన విజయాలు మాత్ర౦ గాలికి కొట్టుకుపోకూడదు సుమా! చిరుగాలి మాత్ర౦ వడగాలి కాకూడదు.
చివరగా ఒకమాట. తన యాత్ర చివరి మజిలీ తెలియని నావికునికి గాలి ఎప్పుడూ అనుకూల౦గా వీయదు.

ఏశ్వాసలో చేరితే గాలి గా౦ధర్వమవుతున్నదో...ఆ శ్వాసలో నే నీడనై నిన్ను చేరనీ మాధవా!
క్రిష్ణా... చేరనీ నీ సన్నిధి...వేణుమాధవా!!! చివరికి కైవల్య౦ కూడా గాలిలోనే కదా!!!




చిన్న మాట...ఒక చిన్న మాట...












కొండ గాలి తిరిగింది, గుండె ఊసులాడింది. గోదావరి వరద లాగా కోరిక చెలరేగింది....

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


*************************************************************************
 

మనస్వి © 2008. Template Design By: SkinCorner