30, డిసెంబర్ 2012, ఆదివారం

కొత్త సంవత్సరం కొత్తగా ఉంటుందా!!! ఎప్పటిలా పాతగానే ఉంటుందా!!!! THUNDER 13





వ్రాద్దామంటే అ ఆ లు రావటం లేదు
చెప్దామంటే భాష రావట్లేదు.....ఎందుకిలా పూర్తిగా మూగ బోయింది!!!!!
తెలియటం లేదు....
నిండుపున్నమంటి ఆలోచనలు పరచుకోటమే లేదు...
మబ్బు చుక్కల నీలపు చీర పరచుకున్న గగనమలా రెప రెపలాడుతోనే ఉంది.....
ఆ రెప రెపల సందడి, సయ్యాటలా!!!....అలజడి పరుగులా!!!
ఆకాశమంతా అగ్నిపర్వతాలు చిందులేస్తున్నాయా!!!....మరెందుకలా వేడి వేడి సెగల శ్వాస ఎర్ర రంగు తివాచీ పరుస్తోంది!!!!
పాదయాత్రల తాకిడికి కందిపోయిన భూమాత ప్రతి రూపమా అది?
ఈ అత్యాచార ప్రపంచంలో ప్రతి రోజూ యుగాంతమేనా!!!
 అలా ఓ అమ్మాయి రోడ్డు మీద కనిపిస్తే...అరె, ఈ అమ్మాయి జాగ్రత్తగా ఇంటికి చేరేనా! అనెంత భయమో!!!
తల్లీ, నీవు బయటకు రాకమ్మా...ఇంట్లోనే ముసుగేసుకొని నీ జీవితాన్ని చంపేయ్....
నే కోరుకున్న వెలుగులు  ఈ పుడమిని ఏనాటికీ చేరవా !!!
 ఒడుపుగా చీకటి తెరలను తొలగించి...జీవితాన్ని ఎలా వెతుక్కోవాలో.....
ఏదో శక్తి వచ్చి భళ్ళున వెలుతురు నింపితే ఎంత బాగుండు!!!!
ప్రకృతి కాంత కళా హస్తం ఒక సుందర ప్రతిబింబాన్ని తీర్చి దిద్ది ఇస్తే బాగుండు...
రేయింబవళ్ళు కష్టపడిన జీవితపు చరమ దశలో వెనక్కి తృప్తి గా తిరిగి చూసుకోవచ్చు.....
జీవితంలో మల్లెల సుగంధాల్ని వెదజల్లాలి...  జ్ఞాపకాలు జార్చుకోనివ్వద్దు ...  హృదయాన్ని స్పందింపచేయాలి
ఎక్కడ చూసినా యాంత్రికత....నిరాశా నిస్పృహలు....ఎంతకాలమిలా!!!!
 జీవితం అగాధాల ఆశల నిలయం
అంతు పట్టని జీవన వలయం...కానీ,
నీవు మలచుకుంటే అది ఆనందాలకు ఆలయం.
స్వార్ధం...కపటం...కుట్ర...అసూయా...ఈ మాయాజాలపు ముసుగుల్ని ఛేధించి, చింపేసి...
స్వఛ్చమైన తెల్లటి గులాబీ హృదయం విచ్చుకుంటే ....ఎంత నూతనం గా ఉంటుందో కదా!!!

ఆశల నందనం విరబూయాలి... విడవకుండా ప్రయత్నం చేసే వారిని చూసి ఓటమి భయపడుతుంది.

మనం ఖచ్చితంగా మెరుగు పరచగలిగిన ప్రదేశం  ఈ మొత్తం విశ్వం లో ఒక్కటే...అదే మన మనసు

అమ్మాయిల చిరునవ్వుల మల్లెల మాలలు స్వీకరించే నూతన సంవత్సరం వస్తుందా!!!!
ఊహూ...ఇది కల కాకూడదు....నిజమే..ఇదిగో ఈ నూతన సంవత్సరంలో...జగమంతా పసిపాప నవ్వులా...జలజలా....కిల కిల రావాలతో ఉప్పెనగా ముంచేస్తోంది. రండి అందరం అందులో మునిగిపోయి సరిగంగ స్నానాలు చేద్దాం....

    Positive thinking..Self Esteem...Is it wrong?????

  ఇంపాజిబిల్ అన్నది నా డిక్షనరీ లోనే లేదు....నెపోలియన్

 శుభాకాంక్షలే పలకాలి నవ్వుల పువ్వుల మాలతో....ఇలాగే ఉంటుంద,  ఇలాగే కావాలి!!!!!!!


******************************************************************************************



14, నవంబర్ 2012, బుధవారం

Dial T for 'THRILL'







థ్రిల్....

  మా అక్క దగ్గిర తీసుకొచ్చిన వీరేంద్రనాథ్ 'థ్రిల్ ' ఒక నెల రోజుల్లో పూర్తి చేసా. అంటే బుక్ అంత పెద్దదనుకునేరు. చిన్నదే! కాకపోతే నేను శ్రద్ధగా తీసుకున్న టైం అది:)

నాకు నవల కన్నా అందులో ఒక అంశం భలే నచ్చింది. హీరోయిన్ కొన్న నవల 'థ్రిల్ ' మొత్తం ఖాళీ పేజీలతో ఏమీ ప్రింట్ కాకుండా ఉంటుంది. ఏమీ ప్రింట్ అవని బుక్ తనకి వచ్చినా,అది ఒక థ్రిల్ గా ఫీల్ అయి అందులో తన అనుభవాలు రాసుకోవాలనుకుంటుంది.

నేను కూడ అలాగే ఒక బుక్ లో కేవలం అద్భుతమైన అనుభవాలు రాసుకోవాలనిపించింది. కాని, అలాంటి బుక్ నాకెవరిస్తారు. అందుకే నేనే తయారు చేసుకున్నాను.

 మరి నాకు థ్రిల్లింగ్ విషయాలు ఏమైనా ఉన్నాయా! ఆలోచన మొదలైంది.....

 నేను లెక్చరర్ గా తీసుకున్న మొట్టమొదటి క్లాస్ గుర్తొచ్చింది.   పదహారేళ్ళ వయసు లో శ్రీదేవి లాగా పక్కా పంతులమ్మ లాగా క్లాస్ కెళ్ళాను.
 
నా చిన్నప్పుడు మా క్లాస్ కెవరన్నా కొత్త మిస్ వస్తున్నారూ అంటె ఎంతో ఉత్సాహంగా ఎదురు చూసే వాళ్ళం. ఎన్నో చాక్లెట్లు, ఎన్నెన్నో పూలు వరుసాగ్గా ఇచ్చి మెరిసిపోయె కళ్ళతో ఆ టీచర్ మాట్లాడే ప్రతిమాట ఎంతో అబ్బురం గా వినే వాళ్ళం. ఇప్పుడు నా స్టూడెంట్స్ కూడా అలాగే ఎదురు చూస్తూ ఉంటారని తలచుకోగానే మితిమీరిన సంతోషంతో ఒళ్ళంతా పులకరించి పోయింది.

కాని, చిన్నప్పటి నా ఆనందం ఈ పిల్లల కళ్ళల్లో కనిపించలేదు. పైగా ఒక్కోళ్ళు మహా షొగ్గా ఉన్నారు. వస్తే వచ్చావులే అన్నట్లు చాలా నిర్లక్ష్యం గా కనిపించారు. ఇంకేం పూలు, ఇంకేం పళ్ళు...వాళ్ళందరి చేతులు ఖాళీ గానే ఉన్నాయి.:(

ఏదో కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకున్నాను.   మెల్లిగా  నేనెవరో, నా పేరేంటో చెప్పుకున్నాను.  ఆ సరేలే అన్నట్లు, ఎంతో చాలా మెకానికల్ గా ఏదో విష్ చేసారు.

  చాలా సినిమాల్లో పంతులమ్మలను, వాళ్ళ ఆదర్శాలను, మహోన్నత వ్యక్తిత్వాన్ని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ మెల్లిగా మొదలు పెట్టాను......

 బోర్డ్ మీద చాక్పీస్ తో టైటిల్ వ్రాయబోతే అది పుటుక్కున మూడు ముక్కలైపోయింది...

వెంటనే వెనుతిరిగి అటెండన్స్ రిజిస్టర్ ఓపెన్ చేసాను.  అబ్బే, అందులో ఏం లేదు!!! అయ్యోరామా! పిల్లల పేర్లే రాసుకోలేదు. వెంఠనే క్లోజ్ చేసేసా.

ఒక గంట కోసం ప్రిపేర్ అయిన పాఠం ఓ పదిహేను నిమిషాలకే అయిపోయింది. ఇప్పుడెలా మిగతా టైం ఏం చేయాలి? కాళ్ళు చేతులు ఒణుకుతున్నాయి. మరీ అప్పచెప్పేసినట్లున్నాను. ఇప్పుడెలా! పిల్లలు గుడ్లు మిటకరిస్తూ నన్నే చూస్తున్నారు. ఇంకో నిమిషమైతే ఏదో చేసేట్లే ఉన్నారు. లాభం లేదు వెంటనే ఏదో ఒకటి నేనే చేసేయాలి.

     ఇంత లో ఒకమ్మాయి మేడం మీ శారీ చాలా బాగుంది,  రోజూ కాటన్ చీరలే కడ్తారా? అంది. ఇంకో అమ్మాయి మేడం సింగిల్ బ్యాంగిల్ వేసుకున్నారు, ఎంతో బాగుంది అంది.   ఇంకో వైపునుంచి ఓ అమ్మాయి మేడం మీ కళ్ళెంత బాగున్నాయో అంది. అప్పటి వరకు గుడ్లు మిటకరిస్తున్న నేను కూడా వెంటనే చలనం వచ్చి కళ్ళు మూసేసాను.
 ఓహో!!! వీళ్ళతో రోజూ కాసిన్ని కబుర్లు చెఫ్ఫాలి కాబోలు....   దేవుడా నా కళ్ళు తెరిపించావు.  జ్ఞానోదయమయింది.

 హమ్మయ్యా!! ఇంక వాళ్ళు నాకు క్లాస్ తీసుకోటం అయిపోయింది.   నేనెళ్ళిపోవచ్చు.

 అంటే!!! ఇంత వరకూ వాళ్ళు గమనించింది...నేను చెప్పిన పాఠం కాదు, నన్ను:))))

ఏ లెసన్ తీసుకోకుంటే ఇంత థ్రిల్ ఉంటుందన్నమాట:))))

 ఒక పని ఎట్లా చేయాలా అని   అధైర్య పడొద్దు. పని చెయ్యడం ప్రారంభించు...ఎట్లా చేసావని నువ్వే ఆశ్చర్య పోతావ్. - గెథే

 అక్షరం ఎప్పుడూ పుడుతూనే ఉంటుంది.(ఎవరూ పుట్టించకపోతే కొత్త మాటలెలా వస్తాయి:)అన్నారుగా ఎస్.వి.ఆర్.)

దానికి చావే లేదు ఓ కవి హృదయంలా....
ఉపయోగించని విజ్ఞానం నిష్ప్రయోజనం అనిపించింది....
అప్పటి నుంచి నా స్వంత పరిజ్ఞానమే పిల్లల్లొ నాకొక ప్రత్యేక స్థానాన్ని ఇచ్చి నా శ్రద్ధ కూడా పెంచుకుంటూ పోయింది...

ఓనమాలతో మొదలెట్టి జీవన విధానాన్ని నేర్పించి
విద్యార్ధి విజయానికి నాంది పలికిన
నిజమైన గురువుల ప్రతిభకు సాటి ఏది!!!!!

దీపావళి కి రెండు రోజులముందే నేను లెక్చరర్ అయ్యానన్నమాట! అందుకే ఇలా తలుచుకుంటున్నాను:)
కొత్త పంతులమ్మ లందరికీ ఇది అంకితం.....

  మితృలందరికీ హృదయపూర్వక దీపావళి పండుగ శుభాకాంక్షలు.

ఇవాళ పిల్లల పండుగ కదా! అందుకని మా పిల్లలకి, బ్లాగుల్లో ఉన్న  బాబులకి, పాపలకి....

బాలల దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు......




*****************************************************************************************************************************************************

22, అక్టోబర్ 2012, సోమవారం

Let flowers do the talking ...


  
  
Each of us is a flower
Growing in life’s garden.....   

 వాడిపోతాను, అని తెలిసినా వికసించక మానదు పువ్వు. జీవితం క్షణ భంగురమే అయినా ఎలా పరిమళించాలో ఈ పూల గుసగుసలు, గాలిలో ఈలలు వేసుకుంటూ మరీ మనకి నేర్పిస్తాయి.
పువ్వు చెట్టుకుంటే అందాన్ని ఇస్తుంది.
భగవంతుని చెంత చేరితే పరిమళిస్తుంది.
ఆడపిల్ల జడ నలంకరిస్తే నింగిలో చందమామలా వెలుగొందుతుంది.
సిపాయి మృతదేహం తాకితే పువ్వు జన్మ పరిపూర్ణత చెందుతుంది.

ఓ అందమైన పూవా!
నీవు అందం...నీ మనస్సు అందం...
నీ మనస్తత్వాన్ని సువాసనలతో వెదజల్లుతావు
నీ వంటి మనస్సు మాకుందా!

నన్ను నీవు నాటినప్పుడు
నాకు జన్మ నిచ్చిన తల్లి వనుకున్నాను
నాకు నీరు పోసి పెంచినపుడు
నా మేలు కోరే తండ్రి వనుకున్నాను
నేనొక పూవు పూయగానే
నువ్వు సంతోషిస్తావనుకున్నాను
తీరా నువ్వు ఆ పువ్వును కోసి నప్పుడు
నేను కొంత కృంగిపోయాను
కానీ ఆ పువ్వును భగవంతుని
పాదాల చెంత ఉంచినపుడు
నేనెంతో సంతోషించాను
చివరకు నా జన్మ సార్ధకమైనందుకు
నేను మరీ మరీ ఆనందించాను . . . .
నేనెప్పుడో రాసుకున్న ఈ కవిత గుర్తొచ్చింది.....ఈ పూలతో దానిని జత కూర్చాలనిపించింది....

దేవుణ్ణి పూలతో కొలుస్తాం...ఆ పూలనే దేవుడిగా కొలుస్తే!!!!





రక రకాల రంగు రంగుల పూలు
భలె భలె పూలు... పసందైన పూలు
అందమైన పూలు... కొత్త కొత్త పూలు
ముట్టుకుంటె వదలి పోలేమండి.....
కోరుకున్న పూలు...పూలంటె పూలు కావండి:) 
పూలను   చేకొనరండి ఓ అమ్మల్లారా.....ఓ అయ్యల్లారా...



పూజలు చేయ పూలు తెచ్చాను 
నీ గుడి ముందే నిలిచాను
తీయరా తలుపులను రామా
ఈయరా దర్శనము 






నీ వుండే దా కొండ పై, నా స్వామీ!  నే ఉండే దీ నేలపై.  ఏ లీల సేవింతునో....ఏ పూల పూజింతునో....
శ్రీ పారిజాత సుమాలెన్నో పూచె.....ఈ పేద రాలి మనస్సెంతొ వేచే......


                                                    


ఎవరు నేర్పేరమ్మ ఈ కొమ్మకు.. పూలిమ్మని రెమ్మరెమ్మకు...
ఎంత తొందరలే హరి పూజకు..ప్రొద్దు పొడవక ముందె పూలిమ్మని...
 కొలువైతివా దేవి నా కోసము.. తులసీ..తులసీ దయా పూర్ణ కలసి...
మల్లెలివి నాతల్లి వరలక్ష్మికి..మొల్లలివి నన్నేలు నా స్వామికి 
ఏ లీల సేవింతు ఏ మనుచు కీర్తింతు...
సీత మనసే నీకు సింహాసనం...



ఒక పువ్వు పాదాల..ఒక దివ్వె నీ మ్రోల ఒదిగి నీ ఎదుట...
ఇదె వందనం.. ఇదె వందనం...  


 


ముద్దు ముద్దు రోజావే ముద్దు లొలుకు రోజావే 
ప్రేమ మంత్రమే, వాడని రోజావే
నిన్ను చూస్తే నన్ను నేను మరచిపోనా!




జగన్మాత నవరాత్రి ఉత్సవాల శుభాకాంక్షలు.....మీరెల్లరూ ఉల్లాసంగా రంగు రంగుల, వన్నె చిన్నెల పూనవ్వులతో ఆనందంగా ఈ పండుగ జరుపుకోవాలి......జయ






**************************************************************************************************************************************

                                   

1, మే 2012, మంగళవారం

బై...బై....










నేను సింగపూర్ వెల్తున్నానోచ్...అందుకే...టా టా అన్నమాట.....:)
వచ్చాక మళ్ళీ కలుస్తానన్నమాట....
ఇక్కడికి వస్తూ ఉండండేం.... ఊరికే వద్దులెండి.
ఇదిగో నాకు చాలా నచ్చే ఈ బుజ్జిగాడి యాడ్ మీకోసమే....




 సృష్టిలో తియ్యని పదం
మాట కందని కమ్మని భావం
చిరకాలం నిలిచిపోయే కమ్మని కావ్యం
ఎంతటి ఆత్మీయమైన అనురాగం
అమ్మ లోని ప్రేమ...ప్రకృతిలోని అందం...ప్రేమ లోని తియ్యదనం
 సృష్టి లోని మధురభావాలు ఇలాగే ఉంటాయి అనిపిస్తుంది, నాకైతే!!!
 నాకు ఎంతో నచ్చాడు ఈ బుజ్జి గాడు.  ఓ చందమామా...నీకో మాటమ్మా..నింగి దిగిరామ్మా....
ఇదిగో నీకు సాటి లేని పోటీ అని మరీ చూపించాలనిపిస్తుంది.
ఈ యాడ్ మీకు నచ్చుతుందా మరి.......


అంతేకాదండోయ్....మీ కోసం చక్కని పాట కూడా.....హాయిగా ఈ పాట విని మరీ వెళ్ళండేం.......
పగలే వెన్నెలా..జగమే ఊయలా...నాకు తెలుసులెండి....  మీక్కూడా ఈ పాట ఇష్టమే కదూ!!! చక్కగా వినండి మరి.



నాకెంతో ఇష్టమైన స్వచ్చమైన తెల్ల గులాబీ....మీ కోసమేనండి.....






 సయొనారా......

***********************************************************************************************************************************************************

9, ఏప్రిల్ 2012, సోమవారం

కృష్ణవేణి




















కృష్ణవేణి - రంగనాయకమ్మ గారు



నేను ఈ మధ్య అనుకోకుండ చదివిన రంగనాయకమ్మ గారి నవల కృష్ణవేణి గురించి రాయాలనిపించింది. ఆవిడ చాలా చిన్నప్పుడు అంటె దాదాపు 17, 18 సంవత్సరాల వయసులో రాసిన నవలట ఇది. అరవైఒకటి లో ఆంధ్రప్రభ లో సీరియల్ గా వచ్చింది. అందరూ ఎంతో ఆసక్తిగా చదివేవారట. ఈ సీరియల్ కటింగ్స్ తీసి బైండింగ్ చేసి దాచిపెట్టుకున్నారట. అనేక ముద్రణలు కూడా వచ్చాయి. కాని కొంతకాలానికి ఈ నవలలో అక్కడక్కడా తాను రాసిన విధానం నచ్చలేదని, అపరిపక్వతతో రాసిందని అసంతృప్తితో మళ్ళీ ముద్రణలు ఆపివేసారు. కాని ఆ నవల చదవాలి అని ఇప్పటికీ చాలామంది పాఠకులు దీని పునర్ముద్రణ కోసం కోరుకోగా, చివరికి తన కొత్త ముందు మాటతో, దీనిని ముద్రించారు. తనకు తెలిసిన కొన్ని నిజ జీవిత సంఘటనల మీద ఈ నవల రాసానని తెలిపారు. అందుకే ఈ కథ అంటే మొదటి నుంచి ఇష్టమూ, భయమూ ఉందని తెలిపారు. అందుకే ఇప్పటి కొత్త ముద్రణలో అక్కడక్కడా సర్దుళ్ళూ దిద్దుళ్ళూ ఉన్నాయన్నారు. తన అసంతృప్తికి కారణమైన భాగాల్లో కింద ఫుట్ నోట్స్ కూడా ఇచ్చారు. అప్పుడు ఆంధ్రప్రభ సీరియల్ లో ఒకటే బొమ్మ వచ్చేదట. ఆ బొమ్మనే ఇప్పటి ఈ పుస్తకానికి ముఖచిత్రంగా ఉంచారు. ఈ కొత్త ముద్రణలో అనేక విషయాలలో తన మారిన అభిప్రాయాలను ఎంతో వివరంగా రాసారు. ఈ నవల లో ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. కథ అంతా ఉత్తరాల రూపంలోనే కొనసాగుతుంది.

కృష్ణవేణి కి వచ్చిన ఉత్తరం కాయితాలు నేల మీద ఎగరూతూ ఉంటాయి. అప్పుడే పెళ్ళైన కృష్ణవేణి, భర్త శ్యాంసుందర్ ఆ ఉత్తరం చూడడంతో కథ ప్రారంభమవుతుంది. నూతన దంపతుల మధ్య ఈ ఉత్తరం చిచ్చురేపుతుంది. అది తన భార్య ప్రేమలేఖ అని తెలిసిన కృష్ణవేణి భర్త కోపంతో వెళ్ళిపోయి విడాకులు కోరుకుంటాడు. దానితో మొదటినుంచి మాధవరావు తో తన పరిచయాన్ని, ఆ పరిచయంలోని అనేక మలుపులను తన భర్తకు వివరంగా ఉత్తరం రాస్తుంది కృష్ణవేణి. కథంతా ఈ ఉత్తరమే మనకు చెప్తుంది.

కృష్ణవేణి పాత్ర అనేక వైరుధ్యాలతో ఉంది. యువతీ యువకుల మధ్య ప్రేమా, దానిలో తలెత్తే సమస్యలూ...అదే ఇందులో కథావస్తువు. అతి సామాన్యంగా, సాంప్రదాయబధ్ధంగా సాగే కృష్ణవేణీ, మాధవ్ ల ప్రేమ కథ ఇది. భార్యాభర్తలు సామరస్యంగా ఉండాలని, ప్రేమ సంబంధాలు సాహసవంతంగా ఉండాలనీ చెప్పే కథ.

మాధవ్ సమస్య తెలుసుకున్న కృష్ణవేణి, చివరికి తన స్నేహితుల సలహాని కూడా సరిగ్గా అర్ధంచేసుకో లేక వేరే వివాహానికి సిద్ధం అవుతుంది. కృష్ణవేణి స్నేహితురాలు రేణూ పాత్ర చిత్రణ బాగుంది. కృష్ణవేణి నిష్కారణంగా మాట తప్పింది. వేరే పెళ్ళి చేసుకుంది. ఈ పాత్ర నిజాయితీ కోల్పోయింది. ఆ యువతీ యువకుల ప్రేమ సంబంధం తెగిపోయినా, అది చివరికి వారి సంతోషం తోటే కథ ముగుస్తుంది. ఇలాంటి ముగింపు చాలా తప్పు అని రచయిత్రి భావించారు. వాళ్ళు విడిపోవడమూ, వేరే వ్యక్తులతో జీవితాలు గడపడమూ జరిగితే జరగవచ్చు. కానీ అది, వారికి విషాదమే...అనే అర్ధం ముగింపులో కనపడాలి. కాని ఆ విషయం మీద తాను శ్రధ్ధ చూపలేదని తన రచన మీద తన అసంతృప్తిని వ్యక్తపరిచారు. రచయితలు తమ రచనలను ఎప్పటికప్పుడు పరిశీలించుకుంటూ ఉండాలని రచయిత్రి అభిప్రాయం.

ప్రేమంటే సరి అయిన అవగాహన లేకుండా తానీ నవల రాసానని బాధపడ్తారు రంగనాయకమ్మగారు. ఎందుకంటే, నిజమైన ప్రేమ కలిగిన వ్యక్తులు ఆ సంబంధం తెగిపోయినా, వాళ్ళిద్దరు వేరే వ్యక్తులతో సంతోషం గా ఉన్నారని చెప్పటం తప్పు. ఇది ప్రేమకే అవమానం. దేవదాసు దు:ఖాంతం. కాని ప్రేమ కోసం కట్టుబడిన కారణం గానే దు:ఖాంతం అయింది. దేవదాసు మనసులో ప్రేమ పోతే అది అతనికి సుఖాంతం అయ్యేది. కానీ, అది ప్రేమకి అవమానం. మల్లీశ్వరి కథ చూస్తే అది, ప్రేమ కోసం సాహసాల్లోంచి, దు:ఖాంతం నుంచి నడచిన సుఖాంతం. ప్రేమ విలువని ఎగరగొట్టి, ప్రేమికులు కూడా సాంప్రదాయమైన పెళ్ళిళ్ళ లోనే చాలా సంతోషంగా ఉన్నారని చెప్తే, అది చాలా అవాస్తవం. ప్రేమ కథ, ప్రేమ విలువలతో ముగియాలి. అది సుఖాంతమైన, దు:ఖాంతమైనా అది ప్రేమ కోసమే జరగాలి. ముగింపు ప్రేమకు అవమానం జరగకుండా ఉండాలి.

కృష్ణవేణీ, మాధవ్ కి పరిచయం కావడం, అది ప్రేమగా మారడం, ఇద్దరూ ఒక సమస్యలో చిక్కుకోవడం, దాని వల్ల ఆందోళన పడుతూ కాలం గడపడం, చివరికి సామాజిక కట్టుబాట్లకే తలలు వొంచడం జరుగుతుంది. ఇదీ కథ క్లుప్తంగా. ఇందులో అసహజమేమీ లేదు. అపరాధమూ లేదు. కథ చివరికి మాధవ్ కృష్ణవేణికి అన్న అయిపోతాడు. ఎప్పటి లాగే అతన్ని ఒక స్నేహితుడిగా ఎంచుకునే స్వతంత్రమైన వ్యక్తిత్వం లేదు కృష్ణవేణికి. అతని సంబంధాన్ని సంఘ ధర్మాలకు అనుకూలంగా, తప్పు కానిదిగా చేసుకుంటుంది. ఈ విషయంలో కూడా రచయిత్రి తీవ్ర అసంతృప్తిని తెలియచేసారు.

మొత్తంగా చూసినప్పుడు ఈ రచన, సామాన్యమైన యువతీ యువకుల మధ్య పరిచయాలూ, ప్రేమలూ, ఏ రకం స్థాయిలో ఉంటాయో, అందులోనే వారు ఎన్ని ఇబ్బందుల్లో ఇరుక్కుని వ్యాకుల పడతారో, వారి ప్రేమ ఎంత సామాన్యమైన పునాది మీద ఆధారపడి సాగుతుందో...మొదలైన విషయాలను ప్రతిబింబిస్తుంది.

యువతీ యువకుల మధ్య ప్రేమ అనే దాని పునాది ఉన్నతమైన స్థాయి పై ప్రారంభం కావాలి. కేవలం శారీరక అందచందాల మీదా, అలంకారాల మీదా కాదు. వారి అభిప్రాయాలు అభ్యుదయకరంగా ఉండాలి. స్త్రీ, పురుషులు సమానమైన వ్యక్తిత్వాలు కలిగి ఉండాలి. అటువంటి అభిప్రాయాలు గల వ్యక్తుల్నే ఎంచుకోవాలి---అనే హెచ్చరిక చేసారు ఈ రచయిత్రి.

ఈ పుస్తకం ఇప్పటికే చాలా మంది చదివే ఉంటారు. కాని, నేను ఇప్పుడే కదా చదివింది!



స్వీట్ హోం పుబ్లికేషన్స్: 8 వ ముద్రణ, 2010 ఆగష్ట్, ధర: 80/-


***************************************************************************************************************************






1, ఏప్రిల్ 2012, ఆదివారం

మిత్రమా!





ప్రాణ మిత్రమా!

మరపురాని స్నేహమా, మరవలేని నేస్తమా
నీలో నేనుండిపోవాలి ఎప్పటికీ
నీతో కలసి చేరుకోవాలి గమ్యం
నా కళ్ళలో నీవెపుడూ కదలాడలి
నీ మనస్సులో నేనెపుడూ నిండిఉండాలి
స్నేహమనే స్వరం చేరాలి మనం
అందరికీ ఆదర్శం కావాలి మన స్నేహబంధం
మన ఈ స్నేహబంధం సాగిపోవాలి నిరంతరం....

ఈ ప్రశాంత వాతావరణంలో
నిశ్శబ్ధాన్ని చీల్చుకుంటూ వచ్చే కోయిలమ్మ పాటకి
ఎదలో కొత్తకొత్త భావాలు చిగురులు తొడుగుతున్న వేళ
నీవు అనే పదంలోకి
నేనుగా మారిన స్పందనతో ఇలా.......
అక్షరాలు ముత్యాల సరాల్లా జాలువారుతుంటే
నీవు నా పక్కన లేకపోవడం
చందమామ లేని ఆకాశంలా
స్నేహమా! వెన్నెల దీపమా!శూన్యంగా ఉన్నాను నేస్తం!
నా జీవితంలో ఎగిసిపడే భావతరంగం నీ పరిచయం...
నా గుండె లోగిలిలో...
మమతల మకరందాన్ని పంచి,
అనురాగపు జ్యోతుల్ని వెలిగించిన
నా స్నేహ సుప్రభాతమా! నువ్వెక్కడ?
నీ చిరునవ్వు కుసుమాల పరిమళం నన్నింకా వీడిపోకముందె
నా కనురెప్పల క్రింద
నీ జ్ఞాపకాల జలపాతాన్ని మిగిల్చి తరలిపోయావ్!

నిజం మిత్రమా!
ఏ అర్ధరాత్రో...
నీ అనురాగపు అలికిడి ఆర్తిగా వినిపించినప్పుడు
నువ్వు రావన్న దిగులుతో,
నా దు:ఖం ముక్కలై...ఏ ముత్యపు చిప్పలోనో!
ఎక్కడేక్కడో రాలి పడింది.....







అవునండి...ఇది నా సెంచురీ...అదేనండి...మూడు సంవత్సరాల క్రితం...ఏప్రిల్ లో బ్లాగ్ లో రాసుకోడం మొదలుపెట్టాను.
అంటే మూడేళ్ళు పూర్తి చేసిన సందర్భంలో....నాకు ఇష్టమైన స్నేహం గురించి.... వందో ఠఫా కూడా కట్టానన్నమాట!!! డబుల్ ధమాకా అన్నమాట...(ద.హా)
అవునండి....నిజమే నమ్మాలి మరి....



వంద అంటే నాకు చాలా చాలా ఎక్కువే సుమండి ...(వె.చి.న)

వంద పూర్తి చేయటానికి ఇంతకాలం పట్టిందా! నువ్వు దండగ ఫో అంటారా!! అయ్యయ్యో, అలా అనకండి మరి...ఏంచేద్దాం..నేనంతే.....

ఇవాళ సీతమ్మ సమేతుడైన ఆ శ్రీరామచంద్రుడే సాక్ష్యమండి......

ఇంకపోతే ఏప్రిల్ ఫూల్ అస్సలే కాదండి....మీ అందరికీ హ్యాపీ హ్యాపీ ఏప్రిల్ ఫూల్ డే అండి...



**********************************************************************************************************************





8, మార్చి 2012, గురువారం

ఇంటిదీపం






స్త్రీ - సిరి, విరుల పరిమళం వెదజల్లే కమనీయ మనోహర కమలం. స్త్రీ అంటే శుభాలనొసగే సుమధుర సుమహారం. సిరి సంపదలకు మూలాధారం. ఆనందానికి, అభిమానానికి...ఆత్మీయతకు జీవనాధారం. తన రక్త మాంసాలను పంచి పెంచి పోషించే కల్పతరువు. భావి సత్పౌరులను తీర్చి దిద్దటానికి శిక్షణ ఇవ్వటం లో, శిక్షించటం లో దూరదృష్టి గల దృష్ట. తన సంతానం సర్వసుఖాలను కోరుకునే అభిలాషిణి. తన పిల్లల ఆకలిని గుర్తించి అన్నం పెట్టే కడుపుతీపి గల కరుణామూర్తి స్త్రీ. తన కలలు కల్లలైన వేళ కడుపుకోతతో కుమిలికుమిలి పోయే అభాగిని...అమ్మ...స్త్రీయేగదా!!!

తాను వలచి సరసన నిలచి మనోహరుడైన వరుని లాలించి స్వర్గసుఖాల్లో తేలించే వనిత స్త్రీయేగదా!!! మనసిచ్చిన మగువ తన మనసు మార్చుకోలేదు. మమతల మణిహారాన్ని ప్రియుని మదిలో వేసి ఎదలో నిలచే స్నేహప్రియ...దేవత.... స్త్రీ....

జీవితంలో మల్లెల సుగంధాల్ని వెదజల్లి తరింపచేసేది స్త్రీ.... కాటుక చారికతో జ్ఞాపకాలు జార్చుకోనివ్వద్దు ...స్త్రీ హృదయాన్ని స్వీకరించి స్పందింపచేయాలి....

ఈ సుకుమారపు మొక్కకు అనురాగపు నీరు పోస్తే, మానవత్వం అనే మొగ్గలు వికసిస్తాయి. ప్రేమ అనే పువ్వులు ప్రకాశిస్తాయి....






దీన జన రక్షిణి...సేవకురాలు...సున్నితమైన సువాసనలు వెదజల్లే ఈ గులాబీకి అంటించొద్దు చీకటిమరకలు... ఈ వసంతాన్ని చిగురింపచేస్తే...సరిగమల ఆమని అవుతుంది...

రంగుల వెలుగులుజిమ్మే ఇంటిదీపం పై నల్లరంగు పారబోయొద్దు......

స్త్రీ నిర్జీవ శిల కాదని, ఒక బొమ్మ అసలే కాదని, పరిపూర్ణ ఆదిశక్తి స్వరూపమనీ...మంచికి మారుపేరైన మమత నిండిన హృదయమని...స్త్రీ సరిహద్దులు లేని స్వేచ్చాస్థలాన్ని చేరుకోవాలని.....నిజమైన శాంతి కపోతాన్ని ఎగురవేయాలని....

ఆశిస్తాను...ఆకాంక్షిస్తాను....ఆక్రోశిస్తాను.

“All Nations have attained greatness, by
Paying proper respect to women. That Country
And nation which does not respect women
Has never become great, nor will ever be in future.” ---Swami Vivekananda.

W - Women
O - Of
M - Modern
E - Era
N - Need to protect Social Values.

A woman who fights for her rights is successful in every aspect of life.
“Women get what she likes.
And likes what she gets.
And it is easy to her to protect social values”…..


"ఉత్సాహంగా రంగుల పండుగ జరుపుకుంటున్న నా స్నేహితులందరికీ, జీవితమంతా ఇలాగే గడచిపోవాలని..... ఆనందమయ మహిళాదినోత్సవ శుభాకాంక్షలతో"..... జయ





***********************************************************************

14, ఫిబ్రవరి 2012, మంగళవారం

ఊహా సుందరి











ఊహా సుందరి
(Richard Crashaw రచనకు స్వేచ్చానుసరణ)


కాదేమో ఆమె కసాధ్యం...
అదే...గమ్యానికి చేర్చే సారధ్యం
అందాన్నే...ఆమె అందాన్నే ఊహిస్తాను
ఊహిస్తూ విశ్రాంతి పొందుతాను
ఆ వయ్యారపు నడకల
సౌకుమార్యపు కుమారినే;
అందరిపై అధికారం చెలాయించే
ఆ సుందరి ముఖారవిందాన్నే వాంఛిస్తాను

కొట్టులో చేయబడిన
కృత్రిమ బొమ్మ కాదామె

కాని ప్రకృతి కాంత కళాహస్తమే
తీర్చిదిద్దిందా సుందర ప్రతిబింబాన్ని...
పరిహసిస్తున్నాయి ఆమె నును బుగ్గలే
వికసిస్తున్న గులాబీ మొగ్గలను.

అవె ఆమె లే పెదవులు
పలుసార్లు ప్రియుని ప్రతి చుంబనం పారాడినా,
వాడిపోని చిరు పెదవులు.

ఆమె కనులో!
వానిలోంచి ప్రచురించే క్రీగంటి వాలు చూపులే
వజ్రపు వెలుగునే వెలితి చేస్తాయి
కాంతి గోళములనే కించపరుస్తాయి...

ఆమె దరహసితములె
ఉత్తేజ పరుస్తాయి
రక్తాన్ని ఉరుకలెత్తిస్తాయి
పవిత్రత నింపేస్తాయి...

ఆమె శరీరపు ఒంపుల్లోనే
నిండి ఉంది ప్రకృతి సొంపు.

అలంకార భూషణాదు లక్కర లేదామెకు
ఆమెను గురించి రాయాలంటే
అవుతుంది ఒక మహాకావ్యం
ఆమెను గురించి చెప్పాలంటే
ఒక్క ముక్కలో ఆమె కామెయె సాటి.

ఆ సుందరి దివ్య కాంతియే
ప్రతిఫలిస్తోంది ప్రతిక్షణం నా కనులలో...
కల్పనే కావచ్చు యిది అంతా,
కాని; కావచ్చు, ఇదే కావ్యానికొక వస్తువు.


*****************



ఇష్టపడే వారందరికీ ఈ పాట..... ఈ రోజు......




********************************************************************************




6, ఫిబ్రవరి 2012, సోమవారం

నివేదన


చమత్కారమున చంపకమాల లల్లగలేను
నీదు గళమలంకరింపగ

కమనీయమగు
కందరీతి నేనెరుగ
నీదు ప్రసన్నత వేడ

ఉత్పన్నమగు నాదు భావసరళి
ఉత్పలయందు జేర్ప శక్తియు నొకించుక లేదు

వేయేల! వేరొండు నేనెరుగ
మ్రోలనిలచి నీదుపూజసేతు

ఏమని?

రవంత నన్ను నీదరినిల్పి
ఆవంత శక్తి ననుగ్రహింపుమమ్మ

సాహితీ నందనమందు
కలుపుమొక్కను నేను

విదిలించి పెకలించకుమమ్మ
సాహిత్య వల్లీ!

నా నివాళులివిగో!!!


(Your heart is a very beautiful garden. And my friendship is a small rose in your garden. Please don't pluck the rose for any reason.....)


*************************************************************************************


22, జనవరి 2012, ఆదివారం

సామెతల వర్ణమాల



సామెతల వర్ణమాల


డ్డగోడ చాటునుంచి మొగుడి పెళ్ళికి అర్ధణా చదివించినట్లు.
లికి చీరకొంటే ఊరికి ఉపకారమా!
ఇంటిదొంగను ఈశ్వరుడైనా పట్టలేడు.
త వచ్చినప్పుడు లోతనిపిస్తుందా!
దరపోషణార్ధం బహుకృత వేషం.
రపిచ్చుక మీద బ్రహ్మాస్త్రం వేసినట్లు.
ణశేషము శతృశేషము ఉండరాదు.
ఎంత చెట్టుకు అంత గాలి.
గ్రహం పట్టినా ఆ గ్రహం పట్టరాదు.
శ్వర్యానికి అంతం లేదు దారిద్ర్యానికి మొదలు లేదు.
క్కొక్క రాయి తీస్తుంటే కొండ అయినా కరుగుతుంది.
లి తక్కువని గుడ్డిదాన్ని పెళ్ళిచేసుకుంటే కుండలన్నీ పగలగొట్టింది.
ను కాదు అనే మాటలెంత చిన్నవో వాటిని అనడం అంత కష్టం.
అందని మ్రాని పండ్లకు అర్రులు చాచినట్లు.
ఆ:, ఓహో లతో తెచ్చేవు అసలుకే మోసం!
కంచుమ్రోగునట్లు కనకంబు మ్రోగునా!
రము కున్న ఓపిక జగమెరుగనిదా!
గంజాయి తోటలో తులసి మొక్క.
డియ లోన చెల్లు జీవితంబు కై ఖేదమేల!
దివింది, చదవనిది ఒకటిగా ఉండటమే పండిత లక్షణం.
ఛా అందువే అన్నింటికీ, ఏల అబ్బునే మంచి గుణంబు!
యాపజయాలు ఒకరి సొమ్ము కావు.
ఝుమ్మన్న నాదం జీవితానికి వీణా నాదమయ్యేనా!
మటాల తోట ఏయరా బిడ్డా అంటే, టమటమాల బండి కొనిస్తవా అయ్యా! అన్నాట్ట.
క్కున చెప్పమంటే ఢంకా మోగించాడు.
బ్బు దాచిన వాడికే తెలుసు లెక్క వ్రాసిన వాడికే తెలుసు.
మాల్ అనే వ్యాపారానికి డాంబికాలు కూడానా!
నకు మాలిన ధర్మం మొదలు చెడ్డబేరం లేదు.
య్యి థయ్యిన ఆకసానికెగిరితే భూమిలోని మురికి గుంత కూడా దక్కదు.
దంచినమ్మకు బొక్కిందే దక్కుడు.
ర తక్కువ బంగారానికి వన్నెలెక్కువ.
వ్వలేని వారిని నమ్మరాదు.
చ్చగా ఉంటే పదిమంది చుట్టాలు.
లములున్న చెట్టుకే కదా, రాళ్ళ దెబ్బలు!
బంగారపు పళ్ళానికైనా గోడ అండ కావాలి.
క్తి లేని పూజ పత్రి చేటు వంటిది.
మంచి మరణం లో తెలుస్తుంది.
దార్ధ వాది లోక విరోధి.
త్నాన్ని బంగారం లో పొదిగితేనే రాణింపు.
క్కవంటి తల్లి రాయి వంటి బిడ్డ.
జ్రాన్ని వజ్రం తోనే కోయాలి.
తకోటి దరిద్రాలకు అనంత కోటి ఉపాయాలు.
ష్టి నాడు చాకలి వాడైనా ప్రయాణం చేయడు.
సంస్కారం లేని చదువు, కాయ కాయని చెట్టు ఒకటే.
హంస నడకలు రాకపోయె, ఉన్న నడకలు మరచిపోయె.
క్షణం తీరికాలేదు దమ్మిడీ ఆదాయం లేదు .

ఱ ఱ ఱ ఱ.....హు...ఈ అక్షరమే ఎగిరిపోయె కదా! ఇంకేటి రాతు!!!!

ఙ, ఞ, ణ, ళ.....అమ్మో! ఇదీ తెలుగు భాష అంటే...అందుకే దేశ భాషలందు లెస్స. ఈ సామెతలు మాత్రం మీరే రాసేసుకోండేం:))))

రీసెర్చ్ చేసి ఎంతో డేటా పోగేసాను మరి! రెండో, మూడో మా అక్క దగ్గిర కూడా ఎత్తుకొచ్చేసా లెండి. మీ అందరికీ నచ్చిందా!! ఈ అక్షరాల వరుసలోని సామెతలు!!!


పద్మార్పిత గారు, ఇదన్నమాట నా ‘కాపీ క్యాట్’.......:)



*************************************************************************************


15, జనవరి 2012, ఆదివారం

పండుగ శుభాకాంక్షలు

బ్లాగ్ మితృలందరికీ ఆనంద స౦బరాల....తెలుగుదనం పల్లవించె.... స౦క్రా౦తి శుభాకాంక్షలు.....
స్నేహభావాలతో కలకాలం విలసిల్లాలని కూడా కోరుతూ....అందరి జీవితాల్లో శుభాలు వెల్లివిరియాలి....
బోసిబోయిన మా భాగ్యనగరి తొందరలోనే నిండాలి.....:)





అంబరాలనంటే సంబరాలతో ఈ సంక్రాంతి శోభ మీ ఇంట నిండిపోవాలి.... అనుబంధాల...ఆత్మీయతల సంక్రాంతిని స్వంతం చేసుకోవాలి...



స౦క్రా౦తి వస్తే మనలో కనిపిస్తు౦ది నవ్వుల కా౦తి
ధనుర్మాస౦లో తప్పక ముగ్గులు పెడుతు౦ది ప్రతి ఇ౦టి ఇ౦తి
అ౦దులోని గొబ్బెమ్మలు ప్రతి గుమ్మపు స్వాగత తోరణాలు
పిల్లలు హుషారుగా ఎగరేస్తారు గాలిపటాలు
చేసుకు౦టా౦ ఎన్నెన్నో పి౦డి వ౦టలు
ఇళ్ళకు తరలిస్తారు ధాన్యపు బస్తాలు
రైతుల ముఖాలలో కనిపిస్తాయి ఆన౦ద దరహాసాలు
కథలు గాధలుగా పాడుతారు హరిదాసులు
అవి వి౦టూనే సాగుతాయి దానధర్మాలు
కన్నెపిల్లల కేరి౦తలకు ఉ౦డవు పట్టపగ్గాలు
భోగిమ౦టల ముచ్చట్లు, భోగిపళ్ళ సరదాలు
బొమ్మల కొలువుల పేర౦టాలు
కోడి ప౦దాల కవ్వి౦తలు
అ౦తేలేని సరాగాల, పరవళ్ళు తొక్కే హ్రుదయాల సవ్వడి
అ౦దరిలో ఉదయి౦చును ఈ నవ స్రవ౦తి
ఆన౦ద౦గా జరుపుకోవాలి నవ్వుల స౦క్రా౦తి


నాకు పతంగులంటే ఎంత ఇష్టమో!!! ఇదిగో....ఇంత సంతోషంగా ఉంటుంది....మీరందరు కూడా పతంగుల పండుగ కన్నుల పండువుగా చేసుకోండేం.....చిలకా పద పద...నెమలీ పద పద...బాగుంది కదూ!




ఎంతో సంప్రదాయబద్దమైన మన మకర సంక్రాంతిని అందరూ ఈ కూచిపూడి అంత అందంగా... పూర్తి తృప్తిగా...ఆనందంగా గడపాలని కోరుకుంటూ....జయ.




******************************************************************

1, జనవరి 2012, ఆదివారం

కమ్మని కలలకు ఆహ్వానం




బొమ్మాళీ, నిన్నొదల... అంటున్నాయి నా వెంటనే ఉన్న ఈ చీకటి వెలుగులు....

డైలాగ్ ఇన్ ద డార్క్....చుట్టూ చిమ్మ చీకటి. అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ ముందుకెళ్తున్న మనకు లారీ శబ్దం వినిపిస్తుంది. మనమీదికే వస్తున్న భయం పెరిగిపోతుంది. గుండె ఆగిపోతుందేమో కూడా....ఆ లారీకి లై ట్స్ కూడా లేవు. ఆ చీకట్లో ఏమీ తెలియటం లేదు.

మనకిష్టమైన మెనూ ఆర్డర్ చేసి టేబుల్ దగ్గర కూచున్నాము. అన్నీ ఎదురుగ్గానే ఉన్నాయి. చిమ్మ చీకటి. ఏమీ కనిపించటం లేదు. కరెంట్ రాదు, అలాగే తినాలి. ఏదో భయం...

డాక్టర్ ఆండ్రియాస్ హెనెక్ అనే జర్మన్ ఎంటర్ ప్రెన్యూర్ ప్రారంభించిన ఈ వినూత్న కార్యక్రమాన్ని ప్రపంచమంతా దాదాపు 110 నగరాల వారు అభిమానించి అనుభవిస్తున్నారు. ఇది మనకి అంధుల పట్ల ఉన్న తక్కువ భావాన్ని పోగొట్టే రీతిలో రూపొందించిన ఫన్, ఎడ్వంచర్, లెర్నింగ్ ఎగ్జిబిషన్. ఇక్కడ మొత్తం నిర్వహించే వారు అంధులే. ఇక్కడ మన కంటికి అంతా చీకటే... ఇక్కడ తమ కళ్ళతో వారి లోకాన్ని మనకు చూపుతారు. ఆ చీకట్లోనే వారి లోని ఆత్మ శక్తిని తెలుసుకో గలుగుతాము. ఇక్కడ వారే మనల్ని రోడ్ దాటిస్తారు. సూపర్ మార్కెట్ కి వెళ్ళి సరకులు గుర్తుపట్టి మనతో కొనిపిస్తారు. చీకటిలోనే వాసన, స్పర్శల ద్వారా వాటిని మనం కనిపెట్టాల్సి ఉంటుంది. ఆ చీకటిలోనే అక్కడే ఉన్న రెస్టారెంట్ లో మనకి కావాల్సినవి ఆర్డర్ ఇచ్చి తినొచ్చు. చీకటిలో నడుస్తుంటే భయపడే మనకు దారి చూపే వెలుగవుతారు. తిరిగి మన గమ్యం చేరుస్తారు. ఎన్నో రకాల ప్రతిభ ఉన్న వీరికి అన్ని ఉద్యోగాలు లభ్యం కావు. వారు అనుభవించి ఆయా అంశాల గురించి తెలుసుకుంటారు. ఆ అనుభూతులనే సాధారణ ప్రజలకు కూడా అందించాలనే ఈ ప్రయత్నమే, మనల్ని ఒక గంట సేపు వారితో పాటు చీకటిలో ప్రయాణించేట్లు చేసింది. వాళ్ళు మనకన్నా బాగా చేయగలరు అనే అభిప్రాయం మనకి తప్పకుండా కలిగిస్తారు.

నాతో వచ్చిన ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ ఎంతో హుషారుగా నాకన్నీ వివరిస్తుంటే, నీ నవ్వు చెప్పింది నాతో నేనెవ్వరో ఏమిటో...నీ నీడ చూపింది నాలో ఇన్నాళ్ళ లోటేమిటో..అని పాడుకోవాలనిపించింది. ఎప్పటినుంచో ఈ "డైలాగ్ ఇన్ ద డార్క్" చూడాలన్న నా కోరిక ఈ సంవత్సరం తీర్చుకో గలిగాను.

నేనంటే అస్సలిష్టంలేని బుక్: థార్న్ బర్డ్స్ బుక్ ఇప్పటికి మూడు సార్లు కొనుక్కున్నాను.ఎన్నిసార్లు కొన్నా పోతోంది. ఈ ఇయర్ కూడా పోయింది. ఏవిటో నాకిది అచ్చి వచ్చేట్లు లేదు. ఏమీ సేతురా లింగా! ఏమీ సేతురా!!! ఇంక కొనకూడదనే నిర్ణయం తీసుకున్నాను.ఇది మాత్రం చాలా ఘాట్టి తీర్మానమే. ఎవరిదగ్గిరైనా ఉంటే నా కిచ్చేస్తారా!!! ప్లీజ్.

ఒక చిన్న నిర్లక్ష్యం: బుజ్జి గాంధీ....అనుకోకుండా నాకోసారి,ఒంటినిండా తెల్ల రంగు తో మార్కెట్లో గాంధీ వేషం వేసుకొని అడుక్కుంటున్న ఒకబ్బాయి కనిపించాడు.ఎన్నో సార్లు అటువంటి వాళ్ళను చూసాను, ఇప్పుడు దగ్గరలోనే కనిపిస్తున్న ఈ అబ్బాయిని పలకరించాలనిపించింది. బాబూ నీ పేరేమిటి అని అడిగితే గాంధీ అని చెప్పాడు. అది కాదు, అసలు పేరు చెప్పు అన్నాను. కాదు అదే నా అసలు పేరు అన్నాడు. ఆ పేరే పెట్టారట. గాంధీ అంటే వాళ్ళ నాన్నకి చాలా ఇష్టం అన్నాడు. మరి ఎందుకిలా చేస్తున్నావు అన్నాను. వాళ్ళ నాన్నకు పక్షవాతం వచ్చిందని వాళ్ళ అమ్మ కూడా అడుక్కుంటుందని చెప్పాడు.తను చదువుతున్న అయిదో తరగతి మానేసి ఈ పని చేస్తున్నాడుట. వాళ్ళ అమ్మ వద్దందట కాని తనకి గాంధీ జీవిత చరిత్ర చదవాలని ఉందని ఆ బుక్ కొనుక్కున్నాక ఇలా తిరగటం మానేస్తా అని చెప్పాడు.ఇంత చిన్న వయసులో తన చిన్న కోరిక తీర్చుకోటానికి ఎంత ప్రయాస పడుతున్నాడొ...బాధనిపించింది...స్వయంగా కృషి చేస్తున్నందుకు సంతోషమూ అనిపించింది. బాబూ, రేపు నీకు ఈ బుక్ తెస్తాను ఇక్కడే ఉంటావా అని అడిగాను. ఒక్క సారే ఆ మొహం లో వెయ్యిదీపాల కాంతి కనిపించింది. ఓ, ఉంటా అన్నాడు. మర్నాడు వెళ్ళలేక పోయాను. రెండురోజుల తరువాత చూస్తే ఎక్కడా కనిపించలేదు. ఆ తరువాతా వెదికాను...ఊహూ. కనిపించలేదు. నా నిర్లక్ష్యంతో...ఎంత మూల్యం చెల్లించానో...బుజ్జి గాంధితో స్నేహాన్ని కోల్పోయాను. ఇప్పటికీ అప్పుడప్పుడూ చూస్తూనే ఉంటాను. ఏనాడూ కనిపించలేదు.బాధగా లేదా అనకండి. చాలా బాధగా ఉంది. మనసు కాలుస్తూనే ఉంది...రాతిరి వేళ రగిలే ఎండలా... ఓ బుజ్జి స్నేహితుడా, ఎప్పుడు కనిపిస్తావు. నన్ను క్షమించవా...నాతో మాటాడవా...నన్ను మన్నించవా....

వేయిస్తంభాల గుడి- 'నా ' కత్తి: మేము చాల చిన్నప్పుడు వరంగల్ లో ఉన్నాము. అక్కడి మా ఇంటి ఎదురుగ్గానే ఉంది వేయిస్థంభాల గుడి. అక్కడ రోజూ ఎన్నో ఆటలు ఆడుకునే వాళ్ళం. గుడికి ఎదురుగ్గా ఉన్న నాట్య మండపం అంటే నాకు చాలా ఇష్టం. ఆ మండపంలో ఎన్నో ఆటలు ఆడేవాళ్ళం. మధ్యలో డాన్సింగ్ డేస్ మీద నాకు తోచినట్లు ఎన్నో సంప్రదాయ రీతులలో నృత్యం చేసేదాన్ని:) అది ఒక రాజభవనం లాగా, నేను నాట్యకత్తెగా ఊహించుకొని రోజూ డాన్స్ చేయటమే గాక ఆ మండపం మొత్తం కలియతిరిగే దాన్ని.అక్కడే నృత్య భంగిమ లోని ఒక అందమైన శిల్పం కూడా ఉండేది. దాని పక్కనే నుంచుని, అదే భంగిమతో ఏవో ఆలోచనలతో...ఏవేవో లోకాలకి వెళ్ళిపోయేదాన్ని. నృత్యమంటే నాకంత ఇష్టం. ఒక సారి అక్కడ పైన చూరు లో బాగా తుప్పు పట్టిపోయిన కత్తి కనిపించింది. చాలా కష్టం మీద దాన్ని బయటికి లాగి దానితో రోజూ కత్తి యుద్ధాలు చేసే దాన్ని. ఆ కత్తి ఎప్పటిదో, అసలక్కడెందుకుందో నాకప్పుడు తెలియదు. ఆ కత్తి నా ప్రాణమైపోయింది. యుద్ధభూమిలో రాణినై వీర పోరాటాలు చేస్తూ, శతృవులందరిని నరికి పారేసేదాన్ని. రోజూ అక్కడే దాచిపెట్టడం, వెళ్ళినప్పుడల్లా ఆడుకోటం. ఆ గుడి, ఆ మండపం, 'నా'కత్తి నాకు ప్రాణమైపోయాయి. కాని ఏం లాభం...విధి నన్ను అక్కడినుంచి నాగార్జున సాగర్ లో దింపేసింది:) అది ఇంకొక ప్రహసనం.

కాని ఈ నాటికీ నేను తీర్చుకోలేని కోరిక ఆ మండపం దగ్గరికి వెళ్ళాలి, అక్కడ నా కత్తి ఎలా ఉందో చూడాలని. నాకు తెలుసు ఇది తీరే కోరిక కాదు. అసలు ఆ కత్తి ఎవరైనా చూసి ఉంటారా! ఆ మండపం తీసేసారని, ఆ స్థంభాలన్నీ పాడైపోతూ ఉన్నాయని గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా మరపురాని ఆ జ్ఞాపకాలే మనసును ఊరడించటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాయి. ఈ నాటికైనా, ఎప్పుడో ఆ శిధిలాలో తిరగాలి, ఆ ప్రదేశమంతా నన్ను...ఏ సీమ దానవో, ఎగిరెగిరి వచ్చావు...అలసి ఉంటావో మనసు చెదరి ఉంటావో... అని పలకరిస్తే ఎంత సంతోషమో కదా!!!

కదలే ఊహలకే కన్నులుంటే: సాధారణ జీవితంలో అసాధారణ సౌందర్యం ఉంది. మనసు కళ్ళతో చూడాలి, హృదయ రాగంతో వినాలి. దారపు చివరి అంచులో పతంగమై గగనానికి ఎగరాలి. ఇంద్రధనుస్సులోని వన్నెచిన్నెలందుకోవాలి. ఆ మబ్బుల్లోనే ధగధగ మెరిసే మెరుపుతీగలతో ఊయలలూగితే ఎలా ఉంటుంది!!! మనసున మల్లెల మాల లూగెనే అని పాడుకోవాలా!!! ఏ సంవత్సరంలో అయినా తీరే కోరికేనా ఇది:) సరిగ్గా రాత్రి రెండుగంటల సమయంలో ఒంటరిగా నిశ్శబ్ధ వీధులన్నీ ఏ రాగమో, ఏ తాళమో తెలియని పాట గొంతెత్తి ఆలా అలా అల్లనల్లన పాడుకుంటూ తిరిగేయాలని అదో పిచ్చి కోరిక. పోనీ, బృందావనంలో..అందాల కన్నయ్య కనిపిస్తాడేమో...వెతుక్కుంటూ పోతే.... కనీసం చిరుజల్లులలో ఏ సంపెంగ పూల తోటల్లోనో, నిండుపున్నమి నెలరాజు నవ్వే వేళ... చల్ల చల్లగా నా మీద కురిసే మంచు బిందువులను పాదరసం లా జారిపోకుండా దాచేసుకోవాలని, జగమే మారినది మధురముగా ఈ వేళా అని పాడుకోవాలని...కాని, 'వనసీమలలో హాయిగ ఆడే రాచిలుక నిను రాణిని చేసే...పసిడితీవెలా పంజరమిదిగో పలుక వేమనీ పిలిచే వేళ'....ఏమని పాడాలి !!! ఏనాటికీ అందుకోలేని ఈ ఆనందమే నా ప్రతి సంవత్సరం మళ్ళీ మళ్ళీ తీసుకునే 'రెజొల్యూషన్ '.... అదే గనుక జరిగిందా:) యురేకా!!!

"ఓ సమయమా! ఇక్కడే ఆగిపో...నా హృదయం ప్రేమించటానికి వచ్చింది"...అని ఎలుగెత్తి అడగాలనిపిస్తుంది:(((

వై దిస్ కొలవెరి:))))




ఈ కొత్త ఏడాది లోకమంతా నవ్వులే నిండాలి....కొత్త ఉత్సాహంతో పొంగిపోవాలి....ప్రతి ఒక్కరి ఆశల పువ్వులు విరబూయాలి.....బ్లాగ్ మితృలందరికీ నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలతో.

************************************************************************************
 

మనస్వి © 2008. Template Design By: SkinCorner