కృష్ణశాస్త్రి పాట

భావకవి దేవులపల్లి శ్రీ కృష్ణ శాస్త్రి జన్మదినం ఈ రోజు. నాకు ఎంతో ఇష్టమైన కవి. ఎన్ని యుగాలైనా మరపురాని కవి. ప్రకృతితో మమేకమైన సౌందర్య పిపాసి. ప్రకృతి తోటే ఆయన స్నేహం.

భావ కవితకు చిరునామా దేవులపల్లి.

ఆయన రచనలు వాడని కుసుమాలు. లాలిత్యం,సరళత మెండుగా కనిపిస్తుంది.

మనుషుల భావోద్వేగాలను, హృదయ స్పందనలను లాలించి పోషించిన వాడు ఈ కవి.

తెలుగు సంస్కృతి, జానపదాలలో అద్భుతమైన పాటల రచన, ఇవి ఎప్పటికీ మరపు రానివి.

ప్రకృతి సొగసును తన పాటల్లో చూపించిన కవి.

ఈయన సాహిత్యం ఎప్పటికీ సువాసనలు వెదజల్లే పూవు వలే ఉంటుంది.

కృష్ణపక్షం, మేఘమాల, అమృతవీణ, ఊర్వశి ... ఈయన ప్రముఖ రచనలు.

షెల్లీ, కీస్, విలియం వర్డ్స్ వర్త్ రచనలతో ఈయన రచనలు పోల్చినప్పటికీ తప్పకుండా తేడా కనిపించే రచనలే కృష్ణశాస్త్రివి.

తెలుగు సినిమా పాటలలో కృష్ణశాస్త్రికి ప్రత్యేక స్థానముంది. ఆ పాటలు నిత్య వెలుగులు విరజిమ్ముతూనే ఉంటాయి.

ప్రకృతిలో వెన్నెల కున్నంత గొప్ప స్థానం అది.

మల్లీశ్వరి తో మొదలయి గోరింటాకు వరకు కొనసాగింది.

చనిపోయి పాతికేళ్ళైనా జీవించే ఉన్న చిరంజీవి.

అందాల మేఘమాలను జాలిగుండెల మేఘమాల గా వర్ణించాడు. మల్లీశ్వరిలో మనసున మల్లెలు పూయించినా, ఏడతానున్నాడో బావా అని వగచినా, ఈ అనుభూతిని మనకు మిగిల్చిన కవి. పిలిచిన బిగువటరా...లో ఎంత సరసమో..

సడిచేయకో గాలి, సడిచేయబోకే...నిదుర చెదిరిందంటె నేనూరుకోనే...అని ప్రకృతినే బెదిరించిన కవి కూడా ఈయనే.

ఎవరు నేర్పేరమ్మ ఈ కొమ్మకు పువులిమ్మని రెమ్మ రెమ్మకూ.. అని కూడా ప్రశ్నించాడు.

ఇది వెన్నెల మాసమనీ, ఇది మల్లెల వేళయని ఎంతో పరవశించిన రసికుడు.

మావిచిగురు తినగానే కొకిల పలికేనా... ఎంత చక్కటి భావమో!

ప్రతి రాత్రి వసంత రాత్రి, ప్రతి గాలి పైరగాలి... అంటూ మమేకమైపోయాడు.

రావమ్మ...మహాలక్ష్మి...రావమ్మా అన్న గీతం సంక్రాంతి సంబరాల ఎన్నో వివరాలను, సంప్రదాయ విశిష్టతలను మనకు అందిస్తుంది.

విరిపానుపుల విరహాన్ని, ప్రేమ లాలిత్యాన్ని కూడా ఎంతో మృదువుగా చూపించాడు. కుశలమా! నీకు కుశలమేనా! మనసు నిలుపుకోలేక మరీ మరీ అడిగాను అంటూ.

ఆకులో ఆకునై..పూవులో పూవునై.. నునులేత రెమ్మనై.. ఈ అడివి దాగిపోనా.. ఎటులైనా ఇచటనే ఆగిపోనా...అని ఎంతో మంచి లలిత గీతం లో తాను కూడా ప్రకృతిలో ఒక భాగమై పోవాలనే తన కోర్కెను ఎంతబాగా వ్యక్తీకరించాడో!

నాదారి ఎడారి..నాపేరు బికారి.. అని ప్రకృతితో తన ప్రేమను మళ్ళీ మళ్ళీ చెప్పుకున్నాడు. మనసులోని భావ సంచలనానికి ఇదొక ఉదాహరణ.

నిన్నటిదాకా శిలనైనా..నీ పదము సోకి నే గౌతమి నైనా...అని నిదురించిన కలలను మేల్కొల్పాడు.

గోరింట పూచింది కొమ్మా లేకుండా, మురిపాల అరచేత మొగ్గా తొడిగింది అని మనం ఎప్పుడు గోరింటాకు పెట్టుకున్నా, జీవితమంతా పాడుకో గలిగే పాటను ఇచ్చిన మహానుభావుడు.

కొలువైతివా రంగశాయి అని, ఘనా ఘన సుందరా అని భక్తి గీతాలకు కూడా ప్రాణం పోశాడు. కృష్ణ శాస్త్రి భగవంతుని పూజించటంలో తన ప్రత్యేకతను చూపించాడు.

అంతేనా జయ జయ జయ ప్రియ భారత జనయిత్రీ దివ్యధాత్రి... అని దేశభక్తిని కూడా ప్రభోదించాడు. ఇది ఒక గొప్ప సమైక్యతా గీతం.

ఇది కార్తీక మాసం. మహిళలందరూ ఎంతో భక్తిగా రకరకాల నోములు నోచుకునె పవిత్ర మాసం. "ఆరనీకుమా ఈ దీపం కార్తీక దీపం..చేరనీ నీ పాదపీఠం నా ప్రాణ దీపం" అని మహిళలకు ఎప్పటికీ నిలిచి పోయె ఒక కానుకను అందించాడు.

దిగిరాను...దిగిరాను దివినుంచి అన్నాడు....ఆకులతో, అందాల పూలతో, సన్నటి పిల్లగాలితో, ప్రవహించే సెలయేటి నీటితో ఒకటేమిటి సర్వం తానే అయి కనిపించాడు.

దూరాకాశపు వీధుల్లో విహరింప చేస్తూనే ఉంటాయి ఈ రచనలన్నీ కూడా... చిరస్మరణీయుడు.

కృష్ణశాస్త్రి పాట, తెలుగు పూల తోట... నభూతో నభవిష్యతి.....

*********************************************************